Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το χωριό Μονή, που βρίσκεται σε μια καταπράσινη κορυφογραμμή της ορεινής (Κεντρικής) Νάξου. Είναι η πατρίδα της μητέρας μου και προσφέρει μια μοναδική πολιτιστική εμπειρία που συχνά παραβλέπεται από τους ταξιδιώτες.

Η Μονή είναι ένα κρυμμένο στολίδι-χωριό που στέκεται μόνο του, χωρίς καμία διαφήμιση ή προώθηση. Συχνά υποτιμάται, αλλά προσφέρει μια μοναδική εμπειρία ακατέργαστης φυσικής ομορφιάς, ιδιωτικότητας, βιώσιμου τουρισμού και μια αυθεντική ματιά στον τοπικό τρόπο ζωής και τις πολιτιστικές παραδόσεις. Με μόνο 200 κατοίκους, το χωριό είναι γεμάτο ζωή, αλλά παραμένει μη κυρίαρχο ρεύμα και δεν προωθείται ενεργά από τους ντόπιους.

 Η ΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΟ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΓΩΝΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ. Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΙΚΗ, ΑΝΕΓΓΙΧΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΖΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΓΝΗΣΙΑ!

Αυτό που κάνει το χωριό Μονή πραγματικά γοητευτικό είναι η παρθένα αυθεντικότητα, απλότητα, και γαλήνη. Αντίθετα με τους πολυσύχναστους και δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στη Νάξο, η Μονή παραμένει σχετικά ανεξερεύνητη, χωρίς καμία προώθηση από τουριστικούς πράκτορες ή τοπικές επιχειρήσεις ενοικιαζόμενων. Προσφέρει στους επισκέπτες την ευκαιρία να βιώσουν έναν πιο αργό τρόπο ζωής, καθώς και τη ζεστή φιλοξενία και την αίσθηση σύνδεσης με τους ντόπιους. Μπορείτε να περπατήσετε χαλαρά στα στενά δρομάκια και τα σοκάκια, να εκτιμήσετε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και να παρατηρήσετε ειρηνικά την καθημερνή ρουτίνα των χωρικών.

Η Θέα του & η Ενέργεια του

Μονή: Ένας κρυμμένος παράδεισος στη Νάξο με βιωσιμότητα, μια φυσική καλλονή στη καρδιά του νησιού. Το χωριό Μονή είναι ένα μέρος όπου ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει. Περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση και διαθέτει διάφορα ιστορικά μνημεία, όπως η παλαιότερη Βυζαντινή εκκλησία των Βαλκανίων – Παναγία Δροσιανή, απομεινάρια κλασικών ανεμόμυλων και κυρίως πέτρινες κατοικίες. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν τη Μονή ως το” μπαλκόνι της Νάξου”, καθώς βρίσκεται ψηλά στους κυματιστούς λόφους του νησιού, προσφέροντας εκπληκτικές πανοραμικές εικόνες του εκπληκτικού περιβάλλοντος. Βρίσκεται στην άκρη της καρδιάς του νησιού, και προσφέρει μια σαρωτική θέα όσο το μάτι μπορεί να δει, που εκτείνεται μέχρι το Αιγαίο Πέλαγος από τα τραχιά βουνά και τους λόφους του εσωτερικού, καθιστώντας το ένα θέαμα που μαγεύει!

Η φυσική θέση είναι τόσο σοφά επιλεγμένη και αρμονική σε ένα περιβάλλον που αποτελεί, ομολογουμένως, ένα από τα ωραιότερα φυσικά “μπαλκόνια” στο Αιγαίο. Ένα “μπαλκόνι” που είναι σαν μια μη αναμενόμενη, ανοιχτή αγκαλιά, που χαμογελά ανοιχτά στον ήλιο και ατενίζει το εντυπωσιακό τοπίο μπροστά.

Ένα τοπίο με το παλιό πέτρινο γεφύρι ακριβώς δίπλα στο χωριό, μια καταπράσινη λεκάνη γεμάτη πολιτισμούς, ενώ, απροσδόκητα σκίζει σε δύο μέρη τον ορεινό όγκο και οδηγεί ηδονικά στη θάλασσα, που είναι ορατή από τη Μονή, έστω και αν βρίσκεται σε απόσταση 18 χιλιομέτρων από τη χώρα της Νάξου!

  ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ, Η ΜΟΝΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑΝ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΣΤΗ ΝΑΞΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΙ

Αυτή η απίστευτη θέα, όταν ο ουρανός παίρνει ένα καθαρό μπλε χρώμα, αποκαλύπτει τα πάντα γύρω, μακριά στο Αιγαίο Πέλαγος και επιτρέπει στον παρατηρητή να δει ως την Πάρο, Σίκινο και Ιο. Η θέα, λοιπόν, αυτή, σε σχέση με το καλλιεργημένο χώμα κατεβαίνει από την κορυφογραμμή της Μονής και εκτείνεται σε μεγάλη απόσταση μπροστά, περιτριγυρισμένη από ένα δαχτυλίδι αρμονικών ορεινών όγκων σε φυσικά σχήματα πυραμίδων με πρωταγωνιστή το βουνό Ζάς, το” αετόμορφο “βουνό που ενέπνευσε τη μεγάλη ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που το περιέγραψε ακριβώς στο κορυφαίο έργο του “Άξιον Εστί”

…όπως οι σκιές πάνω στο βουνό, με την ανατολή του ήλιου,

δημιουργει την εικόνα ενός περήφανου αετού με ανοιχτά φτερά…

καθιστά το χωριό Μονή ένα μοναδικό ενεργειακό τόπο, που αναζωογονεί το σώμα και το πνεύμα σε ελάχιστο χρόνο και δημιουργεί ένα αίσθημα ευφορίας και ενέργειας σε όλους όσους βιώνουν αυτή την κατάσταση.

Οι Κάτοικοί του

Ως αποτέλεσμα της αυτάρκειας τους, οι κάτοικοι της Μονής δεν βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε εξωτερικές πηγές για τα τρόφιμα και άλλες ανάγκες τους. Είναι αυτόνομοι και προσέχουν πολύ στην παραγωγή και την προετοιμασία του δικού τους φαγητού, το οποίο περιλαμβάνει κυρίως όλα όσα χρειάζεται ένα σπίτι. Οι επισκέπτες του χωριού μπορούν να δοκιμάσουν αυτά τα τοπικά προϊόντα και να βιώσουν τις αυθεντικές καθαρές γεύσεις της Νάξου.

Οι κάτοικοι της Μονής επιδεικνύουν έντονη αίσθηση κοινότητας, υπερηφανεύονται για τον αυτάρκη τρόπο ζωής τους και ξέρουν πώς να περνούν καλά, κάτι που αντικατοπτρίζεται στις συχνές συγκεντρώσεις και τις γιορτές τους όλο το χρόνο. Αυτές οι απλές συγκεντρώσεις συχνά περιλαμβάνουν πολύ γέλιο, αφήγηση και καλοσυνάτα πειράγματα. Οι επισκέπτες που περνούν καλωσορίζονται με ανοιχτές αγκάλες και συχνά καλούνται να συμμετάσχουν στις παρέες και στις γιορτές και να βιώσουν τον τοπικό τρόπο ζωής.

Ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα είναι το ετήσιο φεστιβάλ παρασκευής ρακής τον Νοέμβριο, το οποίο προσελκύει τόσο ντόπιους όσο και τουρίστες που έρχονται για να απολαύσουν δωρεάν φαγητό και ποτό. Αυτά τα πανηγύρια προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία για όλους να έρθουν μαζί και να απολαύσουν παραδοσιακή κουζίνα, ρακή και κρασί, μουσική και χορό, ενώ παράλληλα γιορτάζουν τη συγκομιδή και την κτηνοτροφία του χωριού.

Η Εύφορη Περιοχή και τα Προϊόντα της

Το χωριό είναι γνωστό για τις βιώσιμες γεωργικές πρακτικές του, με τους κατοίκους του να χρησιμοποιούν βιολογικές και παραδοσιακές μεθόδους για την καλλιέργεια των καλλιεργειών τους και την εκτροφή των δικών τους ζώων. Η εύφορη γη και η άφθονη υδροδότηση αυτής της περιοχής από την πηγή του βουνού Φανάρι έχουν συμβάλει στη δημιουργία ενός καταπράσινου παραδείσου, καθιστώντας την μία από τις πιο παραγωγικές γεωργικά περιοχές όχι μόνο στο νησί, αλλά και στις Κυκλάδες. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα γνωστή για τα καρποφόρα δέντρα της, τους κήπους με τα πράσινα λαχανικά, τις πιο νόστιμες ντομάτες που μπορείτε να φάτε ποτέ, τα νερά, τους αμπελώνες, τους ελαιώνες, τους οπωρώνες εσπεριδοειδών και άλλες καλλιέργειες που ευδοκιμούν στο ηλιόλουστο και εύκρατο κλίμα.

Οι κάτοικοι της Μονής παράγουν υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο, το καλύτερο βιολογικό κρασί του νησιού, και  ζουν αρμονικά με τη γη τους για γενιές, διατηρώντας τους παραδοσιακούς τρόπους ζωής που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά.

Δύο άλλες σημαντικές ασχολίες των κατοίκων της Μονής είναι η τυροκομία και τα αμπέλια. Αξίζει να δοκιμάσετε τα τυριά αγνής γεύσης των βοσκοτόπων, αλλά και το κρασί που παράγεται από τα νοικοκυριά του οικισμού, και όχι μόνο το κρασί, αλλά και την εξαιρετική ρακή. Όλα αυτά μπορείτε να τα βρείτε στα εστιατόρια του χωριού και να τα συνοδεύσετε με την “μεθυστική” γλυκιά ή πιπεράτη γεύση τους, και τους παραδοσιακούς μεζέδες που θα σας σερβίρουν φιλόξενα εκεί.

Μην ξεχάσετε επίσης να παραγγείλετε σπιτικά γλυκά του κουταλιού ή να αγοράσετε μερικά. Αυτά τα γλυκά συνήθως σερβίρονται ως μια μικρή απόλαυση με καφέ ή τσάι ή ως επιδόρπιο μετά από ένα γεύμα. Είναι ασυναγώνιστα! Το Πεύκο, μια μικρή ταβέρνα που βρίσκεται στην αρχή του χωριού, είναι γνωστό για την προσφορά απίστευτων γλυκών του κουταλιού και μια ποικιλία από σπιτικά λικέρ, τα οποία παρασκευάζονται με τοπικά φρούτα και βότανα. Τα γλυκά του κουταλιού της ταβέρνας παρασκευάζονται με παραδοσιακές συνταγές και τοπικά φρούτα, με αποτέλεσμα μια νόστιμη και αυθεντική γεύση. Αυτά τα λικέρ είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ζήσετε τις μοναδικές γεύσεις της ορεινής Νάξου και να κάνετε ένα τέλειο αναμνηστικό δώρο.

Το Αρχαιότερο Βυζαντινό Μνημείο στα Βαλκάνια – Παναγία Δροσιανή

Αυτός ο τόπος, το χωριό Μονή, ακόμα κι αν “καίγεται” από τον ήλιο και από τον πλήρη ελληνικό ουρανό, δεν “καίει” ποτέ ανθρώπους. Η αιθέρια δροσιά ξεχειλίζει από παντού και χαϊδεύει τους κήπους, στέλνοντας μια χούφτα χρυσή αλλά αόρατη βροχή πάνω στο διψασμένο έδαφος. Ίσως γι ‘αυτό ακριβώς τον τόπο, από τα αρχαία χρόνια, ήταν ο φυσικός τόπος της θεάς της σοφίας, που λατρευόταν στην αρχαιότητα ως “Αθήνα Δροσός” και που αργότερα, όταν επικράτησε ο Χριστιανισμός, έγινε “Παναγία Δροσιανή” ή Παναγία Δροσιανή. Γι ‘ αυτό εδώ παραμένει η παράδοση ότι η εικόνα της Παναγίας της Δροσιανής διαχέει δροσιά στο περιβάλλον,  “δροσίζει” , κάθε φορά που η Μονή και οι κάτοικοι απειλούνταν από ανομβρία, προστατεύοντας τους έτσι.

Αυτή η εικόνα βρίσκεται σε ένα πολύ αρχαίο παλαιοχριστιανικό παρεκκλήσι, σε μικρή απόσταση από το χωριό. Η εκκλησία αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μνημείο με τοιχογραφίες ακόμη και από τον 6ο αιώνα, ταυτόχρονες ή και αρχαιότερες από αυτές της Ραβέννας. Το παλαιότερο τμήμα του παρεκκλησίου, με το πρωτόγονο κωνικό δωμάτιο και τις τρεις κόγχες στις πλευρές, είναι χτισμένο με γυμνή λιθοδομή και πλάκες στην οροφή, ενώ ο τόπος κατασκευής οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπήρχε, πιθανώς, ένα μαυσωλείο μέχρι κάποια στιγμή στο παρελθόν.

Στέγαση, Αρχιτεκτονική & Βιωσιμότητα

Εκτός από το ότι είναι μια φυσική “μπαταρία” ενέργειας, η Μονή είναι ένα χωριό που αξίζει να το επισκεφτούν όλοι όσοι έρχονται στη Νάξο, επειδή είναι ένα παραδοσιακό χωριό με παλιά γραφικά σπίτια, στενά δρομάκια, λιθόστρωτα δρομάκια και ισχυρή δέσμευση για βιωσιμότητα διατηρώντας το φυσικό περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά της.

Μία από τις σημαντικότερες προσπάθειες βιωσιμότητας στη Μονή είναι η προώθηση του οικοτουρισμού, που ενθαρρύνει τους επισκέπτες να βιώσουν τη φυσική ομορφιά του χωριού, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον. Το χωριό έχει ισχυρή παράδοση στη χρήση τοπικών υλικών, όπως πέτρα και ξύλο ελιάς, για κατασκευές και χειροτεχνίες, μειώνοντας την ανάγκη μεταφοράς και ελαχιστοποιώντας το αποτύπωμα άνθρακα.

Η πέτρα κυριαρχεί παντού στην αρχιτεκτονική, έτσι οι τεχνίτες της πέτρας της Μονής ήταν πάντα διάσημοι και κατασκεύαζαν πολλές εργασίες και άλλες κατασκευές που δένουν άψογα με το φυσικό περιβάλλον (γέφυρες, βραχίονες, τοίχοι κλπ.) σε όλο το νησί. Τα σπίτια δεν είναι μόνο όμορφα αλλά και λειτουργικά, με πολλά από αυτά να έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου για εκατοντάδες χρόνια. Οι επισκέπτες του χωριού μπορούν να θαυμάσουν το επιδέξιο έργο των πέτρινων τεχνιτών και να εκτιμήσουν τη φυσική ομορφιά των πέτρινων κτιρίων και των τοίχων που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του τοπίου.

Το φημισμένο χωριό της Απείρανθου κατασκευάστηκε από τους ταλαντούχους τεχνίτες της Μονής, οι οποίοι διέσχιζαν το βουνό Φανάρι με τα πόδια για να φτάσουν στον προορισμό τους.

Η περιοχή γύρω από το χωριό είναι πλούσια σε φυσική πέτρα, παρέχοντας άφθονο και βιώσιμο πόρο για τους τεχνίτες της πέτρας. Οι τεχνίτες δίνουν μεγάλη προσοχή στην επιλογή των τέλειων λίθων για κάθε έργο, διασφαλίζοντας ότι τα χρώματα και οι υφές των λίθων αλληλοσυμπληρώνονται και δημιουργούν ένα αρμονικό συνολικό αποτέλεσμα.

Έτσι, αφού φτάσετε στο Μνημείο Πολέμου, στην αρχή του χωριού, και αφού αφήσετε το αυτοκίνητό σας, μπορείτε να περπατήσετε στα γραφικά σοκάκια του χωριού και να δείτε πρώτα απ ‘ όλα τη μικρή “πλατεία” του χωριού. Στη βόλτα σας, θα δείτε δύο παλιά ελαιοτριβεία και ένα κατάλοιπο ενός παλιού βενετσιάνικου Πύργου στο ανατολικό τμήμα του χωριού και τέλος, την πηγή της Μονής και το πηγάδι στην άλλη άκρη του χωριού.

Υφαντά Χειροποίητα που Δημιουργούνται Μόνο από τις Γυναίκες της Μονής

Όχι μόνο οι άνδρες της Μονής είναι διάσημοι ως τεχνίτες της πέτρας, αλλά για άλλους λόγους, είναι και οι γυναίκες του χωριού. Είναι διάσημες σε όλο τον κόσμο για την τέχνη τους στην υφαντική – παραδοσιακά ασκούν την υφαντική τέχνη και την διδάσκουν με ευσεβείς συνέπειες στα νεαρά κορίτσια. Οι υφάντριες στη Μονή χρησιμοποιούν τον παραδοσιακό αργαλειό για να δημιουργήσουν τα υφάσματα τους, το οποίο περιλαμβάνει τη χρήση πεδών για να σηκώσουν και να κατεβάσουν τα νήματα στημονιού ενώ τα νήματα υφαδιού υφαίνονται.

Τα υφάσματα που παράγουν συχνά κατασκευάζονται με φυσικά υλικά όπως μαλλί, 100% Ελληνικό βαμβάκι και μετάξι και διαθέτουν περίπλοκα σχέδια. Πολλά από αυτα είναι εμπνευσμένα από το φυσικό περιβάλλον και τα παραδοσιακά μοτίβα, όπως γεωμετρικά σχήματα και μοτίβα λουλουδιών.

Η υφαντική διαδικασία στη Μονή γίνεται ακόμα με το χέρι, χρησιμοποιώντας παραδοσιακές τεχνικές που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά. Αυτό σημαίνει ότι κάθε κλωστοϋφαντουργικό προϊόν που παράγεται είναι μοναδικό και έχει το δικό του χαρακτήρα και ιστορία. Οι υφάντριες είναι πολύ περήφανες για την τέχνη τους και δεσμεύονται να διατηρήσουν αυτό το σημαντικό μέρος της πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Πάνω από 20 γυναίκες σήμερα συνεχίζουν αυτή την παράδοση στο χωριό.

Ξυλογλυπτική

Επιπλέον, μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα τέχνη εδώ είναι η ξυλογλυπτική, ξυλογραφία σε ελιά. 

Οι επισκέπτες μπορούν να δουν τεχνίτες στη δουλειά δημιουργώντας όμορφα ξυλόγλυπτα από ξύλο ελιάς. Υπάρχει ένα εργαστήριο που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό, στο δρόμο προς το Χαλκι, δίπλα στην ταβέρνα Καλλιόπη.

Το ξύλο ελιάς είναι ένα δημοφιλές υλικό για σκάλισμα στην Ελλάδα λόγω της αντοχής του και των μοναδικών μοτίβων κόκκων. Οι τεχνίτες στο εργαστήριο στη Μονή χρησιμοποιούν παραδοσιακές τεχνικές για να χαράξουν περίπλοκα σχέδια και σχήματα στο ξύλο, δημιουργώντας όμορφα και λειτουργικά αντικείμενα όπως μπολ, σκεύη και πραγματικά μοναδικά διακοσμητικά αντικείμενα.

Οι επισκέπτες του εργαστηρίου μπορούν να παρακολουθήσουν τους τεχνίτες στη δουλειά, να μάθουν για την ιστορία και τις τεχνικές της ξυλογλυπτικής ελιάς και ακόμη και να αγοράσουν μερικά από τα χειροποίητα αντικείμενα για να πάρουν σπίτι ως αναμνηστικά. Το εργαστήριο ξυλογλυπτικής στη Μονή είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να γνωρίσετε τις παραδοσιακές τέχνες και χειροτεχνίες της Νάξου και της Ελλάδας.

Τοπικές Ταβέρνες & Καταστήματα

Εκτός από την ταβέρνα Πεύκο που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, υπάρχουν 3 επιπλέον ταβέρνες που δεν μπορώ να προτείνω συγκεκριμένα καμμία, καθώς όλες ανήκουν σε συγγενείς μου. Ωστόσο, μπορώ να σας δώσω μια περίληψη του τι προσφέρει το καθένα από αυτά, και εσείς μπορείτε να αποφασίσετε μόνοι σας ποιο να δοκιμάσετε μόλις έχετε την ευκαιρία να τα επισκεφθείτε. Λάβετε υπόψη ότι αυτή είναι απλώς μια άτυπη πρόταση.

Η Τρελή Γαρίδα (Τhe Crazy Shrimp) – μια ταβέρνα που ειδικεύεται σε γαρίδες, τραγανά τηγανητά καλαμάρια και σουβλάκια πίτας που παρασκευάζονται με τοπικά κρέατα, ιδιαίτερα τα καλοκαιρινά απογεύματα. Εκτός από αυτό, έχουν επίσης έναν καθημερινό πίνακα μενού όπου προσφέρουν μια ποικιλία από άλλα πιάτα. Οι καλοκαιρινές νύχτες εδώ είναι μια γιορτή. Τα βράδια, οι τρελές γαρίδες ζωντανεύουν με μια ζωντανή ατμόσφαιρα ζωντανής μουσικής και ντόπιων που συρρέουν για να παρείσουν και να διασκεδάσουν.

*** Ο ιδιοκτήτης είναι η αδερφή της νύφης μου!

Ταβέρνα Πανόραμα – το Πανόραμα είναι η ταβέρνα στη μέση που διαθέτει μπαλκόνι με εκπληκτική θέα. Γιορτάστε με λαχταριστά παραδοσιακά ελληνικά πιάτα μαγειρευτά όπως μουσακά, παστίτσιο, τζατζίκι, και μια επιλογή από άλλα πιάτα που αλλάζουν καθημερινά, όλα φτιαγμένα με τα πιο φρέσκα υλικά που παράγονται από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες. Προσφέρουν επίσης απολαυστικά τοπικά επιδόρπια. Το σουβλάκι πίτας που φτιάχνεται με μπιφτέκι είναι ιδιαίτερα νόστιμο.

*** Οι ιδιοκτήτες είναι τα πεθερικά της αδερφής μου!

Ο Paradisos – κατά τη διάρκεια της ημέρας, το Paradisos λειτουργεί ως παραδοσιακό καφέ-καφενείο, αλλά τα βράδια, μετατρέπεται σε ένα Café Bar Grill, προσφέροντας απολαυστικό σουβλάκι πίτας φτιαγμένο με τοπικά κρέατα, καθώς και ελληνική σαλάτα και άλλες τοπικές σπεσιαλιτέ. Το εστιατόριο διαθέτει επίσης ένα απομονωμένο μπαλκόνι στον δεύτερο όροφο, προσφέροντας εκπληκτική θέα στο νησί. Οι οικογένειες με μικρά παιδιά θα το λατρέψουν καθώς ο ιδιοκτήτης έχει πέντε παιδιά και η ταβέρνα πλημμυρίζει από παιδάκια που παίζουν μεταξύ τους. Ενας πραγματικός παράδεισος (όνομα και πράγμα που λένε) για οικογένειες με μικρά παιδιά.

*** Ο ιδιοκτήτης είναι ξάδερφος της μητέρας μου!

*** Όλοι σχετίζονται, είναι συγγενείς μου – οπότε καταλαβαίνετε γιατί δεν μπορώ να συστήσω κάποιον συγκεκριμένα……

Έκθεση Μαρμάρου στην Είσοδο του Χωριού

Η έκθεση μαρμάρου των ντόπιων γλύπτων είναι μια εξαιρετική επίδειξη καλλιτεχνικής δεξιοτεχνίας, αναδεικνύοντας το ταλέντο των εξειδικευμένων γλύπτων από το χωριό Μονή. Κάθε γλυπτό είναι κατασκευασμένο από το καλύτερο μάρμαρο Νάξου, γνωστό για την ποιότητα και τα μοναδικά μοτίβα φλεβών που προσδίδουν σε κάθε κομμάτι ένα ξεχωριστό χαρακτήρα. Καθώς περιπλανείστε στην έκθεση, θα εντυπωσιαστείτε από την καθαρή ομορφιά και την ποικιλία των γλυπτών που εκτίθενται – από περίπλοκες, ζωντανές μορφές έως αφηρημένες μορφές που αμφισβητούν τις αντιλήψεις σας για το χώρο και τη μορφή. Η έκθεση είναι μια γιορτή της πλούσιας καλλιτεχνικής κληρονομιάς του νησιού και μια απόδειξη της δεξιοτεχνίας και της δημιουργικότητας των τοπικών γλύπτων. Είτε είστε λάτρης της τέχνης είτε απλά εκτιμάτε την ομορφιά των εξαιρετικά δημιουργημένων αντικειμένων, αυτή την έκθεση δεν πρέπει να τη χάσετε.

Οι Γευστικοί Μάγοι της Ορεινής Νάξου: Σταύρος Χερουβείμ, Λάμπρος Μαράκης και Αντώνης Χερουβείμ

Οι μεγάλοι τοπικοί παραγωγοί της Μονής δημιουργούν απίστευτες γεύσεις και ποικιλίες διότι συνδυάζουν το πάθος τους για την ποιότητα, τον έρωτα τους για το τόπο τους, το μεράκι τους για τη δημιουργία, και την αγάπη τους για το καλό τοπικό φαγητό, προσφέροντας έτσι μοναδικά προϊόντα στο νησί, και αυτοί είναι: 

Σταύρος Χερουβείμ – ιδιοκτήτης του “Κτήμα Χερουβείμ”, παράγει φρούτα μοναδικής γεύσης και ποικιλιών. Το κτήμα αποτελείται από μεγάλες εκτάσεις γης όπου καλλιεργούνται φρούτα με μοναδική γεύση και πάμπολλες ποικιλίες. Οι κερασιές και τα νεκταρίνια του ανθίζουν και φυτρώνουν σε αυτό το εξαιρετικό περιβάλλον, επιτρέποντας στα φρούτα να αναπτύσσονται με υψηλή ποιότητα και αυθεντική γεύση. Ο Σταύρος είναι γνωστός για την καλλιέργεια πολλών μοναδικών ποικιλιών κερασιών. Στις φυτείες του, θα ανακαλύψετε από γλυκά κεράσια με έντονη γεύση μέχρι πιο ξινόπικρα κεράσια με πιο αρωματικά χαρακτηριστικά. Με την επιδεξιότητά του στην καλλιέργεια αυτών των φρούτων, ο Σταύρος προσφέρει γευστικές απολαύσεις που θα σας μαγέψουν και θα σας κάνουν να εκτιμήσετε τη μοναδικότητα των κερασιών του. Η έμφαση του Κτήματος Χερουβείμ στην ποιότητα και την προσεγμένη φροντίδα των φρούτων του τον καθιστά έναν εξαιρετικό παραγωγό που αναγνωρίζεται για τις μοναδικές γεύσεις που προσφέρει στους πελατες του.

Λάμπρος Μαράκης – ένας παραγωγός που εξειδικεύεται στη δημιουργία απίστευτα γευστικών τυριών με φυσικά αρώματα και έχει το παραδοσιακό μαγαζί “Γιοβάννης” στο Χαλκί της Νάξου, γνωστό για τα εξαιρετικά προϊόντα του. Η φήμη του Λάμπρου είναι συνδεδεμένη με την ποιότητα, τη καθαριότητα και τη γευστική μοναδικότητα των προϊόντων του. Χρησιμοποιώντας αρχαίες παραδοσιακές τεχνικές παραγωγής τυριών, ο Λάμπρος, 4η γενιά, δημιουργεί απίστευτα γευστικά τυριά που αποπνέουν την πλούσια κληρονομιά της περιοχής. Η βάση για τα τυριά του είναι το αγνό γάλα από τα αιγοπρόβατα του που βόσκουν ελεύθερα στη φύση της Νάξου. Τα προϊόντα του Λάμπρου Μαράκη αποτελούν μια γαστρονομική απόλαυση, που συνδυάζει την παράδοση με την ποιότητα και την αυθεντικότητα.

Αντώνης Χερουβείμ – είναι ένας παραγωγός που έχει καταξιωθεί για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων λαχανικών, φρούτων, κρασιού, λαδιού και ρακής και προμηθεύει επίσης πολλά καταστήματα σε όλο το νησί. Με χρόνια εμπειρίας και γνώσης, ο Αντώνης έχει επιτύχει να αναπτύξει εντυπωσιακές φυτείες και αμπελώνες στη γη της Νάξου. Τα λαχανικά και τα φρούτα που παράγει είναι υψηλής ποιότητας και γεμάτα γεύση. Επίσης, το παραγόμενο λάδι, η ρακή του από διάφορες ποικιλίες σταφυλιών, και το κρασί του είναι γνωστά για την πλούσια αρωματική ποικιλία τους και αποτελούν γνήσια προϊόντα που αποδεικνύουν την αγάπη και την αφοσίωσή του στην τοπική παράδοση. Ο Αντώνης Χερουβείμ αντιπροσωπεύει την παραδοσιακή γεύση και την αυθεντικότητα της Νάξου μέσα από τα προϊόντα του. Επίσης η ταβέρνα Πανόραμα στο χωριό και το “Nature & Art” shop στο Χαλκί προσφέρουν τα προϊόντα του.

Μονή: Ένας Παράδεισος Πεζοπορίας με Πάμπολλες Διαδρομές & Καθαρή Φύση

Η Μονή αποτελεί έναν απρόσμενο παράδεισο για τους λάτρεις της πεζοπορίας προσφέροντας ένα δίκτυο από καθαρά μονοπάτια. Συνδέεται επίσης με όλα τα γειτονικά χωριά μέσω αυτών των μονοπατιών τα οποία προσφέρουν εναλλαγές τοπίων και αποκαλύπτουν μοναδικές εικόνες. Ανακαλύψτε την ομορφιά των τριγύρω περιοχών, περπατώντας τα και νιώστε την αυθεντική επαφή με τη φύση. Εδώ θα βρείτε τον τέλειο συνδυασμό αγνής φύσης, φρέσκου αέρα και μαγευτικής θέας που θα σας συναρπάσει σε κάθε βήμα. Είτε είστε έμπειρος πεζοπόρος είτε αρχάριος, η Μονή σας προσφέρει την ευκαιρία να εξερευνήσετε αυθεντικές γωνιές της Νάξου με απίστευτη ομορφιά, δημιουργώντας αξέχαστες στιγμές και ανεπανάληπτες αναμνήσεις. Αφεθείτε στη μαγεία του τοπίου, ανακαλύψτε κρυφά μονοπάτια και απολαύστε το ταξίδι με τη φύση. 

Περιληπτικά – Ακατέργαστη Καθαρή Ζωή

Εκτός από τη γεωργία, η τοπική οικονομία στη Μονή υποστηρίζεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού από απαιτητικούς ταξιδιώτες που αναζητούν μοναδικές εμπειρίες σε ξεχασμένα σημεία του χάρτη. Η γραφική ομορφιά της περιοχής, η πλούσια ιστορία της και ο παραδοσιακός τρόπος ζωής προσελκύουν επισκέπτες που αναζητούν αυτές τις διαφορετικές διακοπές με αληθινές εμπειρίες, εκείνους που θέλουν να ζήσουν τον πραγματικό αυθεντικό ελληνικό τρόπο ζωής – ωμό όπως είναι και αγνό!

Είτε εξερευνάτε την τοπική ύπαιθρο, απολαμβάνοντας τη νόστιμη τοπική κουζίνα, είτε είστε λάτρης της φύσης, λάτρεις της ιστορίας, ή απλά απολαμβάνετε τον ήλιο, και απλά ψάχνετε για μια χαλαρωτική απόδραση, το χωριό Mονή τα έχει όλα. Μην χάσετε την ευκαιρία να ανακαλύψετε αυτό το στολίδι – χωριό, πιστέψτε με, θα είναι ένα ταξίδι που θα θυμάστε!

Στην ουσία, η ομορφιά ενός μη διαφημισμένου χωριού έγκειται στην ικανότητά του να σας μεταφέρει σε έναν απλούστερο, πιο ειρηνικό τρόπο ζωής, μακριά από τη φασαρία της σύγχρονης κοινωνίας. Προσφέρει την ευκαιρία να συνδεθείτε με τη φύση και με τους ντόπιους, να γνωρίσετε τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους από πρώτο χέρι, και να νιώσετε μια αίσθηση ανανέωσης και αναζωογόνησης.

Έτσι, αν ψάχνετε για ένα μέρος όπου μπορείτε να ξεφύγετε, να επιβραδύνετε και να γευτείτε τις απλές απολαύσεις της ζωής, η Μονή είναι ένας σπάνιος προορισμός. Αυτό είναι ένα χωριό όπου ο χρόνος έχει πράγματι σταματήσει….

ELaiolithos Luxury Retreat Hotel

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ότι η Μονή φιλοξενεί επίσης το ELaiolithos Luxury Retreat, που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό, το οποίο είναι μια εκπληκτική και εκλεκτική επιλογή διαμονής για όσους επιθυμούν να βυθιστούν στην ηρεμία και τη φυσική ομορφιά της περιοχής.

Στις εγκαταστάσεις, θα βρείτε ένα εστιατόριο με δημιουργική κουζίνα, ανοιχτό στο κοινό επίσης, ένα πραγματικό γαστρονομικό στολίδι που σερβίρει απολαυστικά υγιεινά πιάτα που παρασκευάζονται αποκλειστικά μόνο από τοπικά βιολογικά συστατικά. Το μενού είναι εξειδικευμένο για να αναδείξει τις μοναδικές γεύσεις της περιοχής, με ιδιαίτερη έμφαση στις επιλογές GF, Vegan και Vegetarian, με μια έκρηξη γεύσεων σε κάθε μπουκιά. Όλα τα κρέατα και τα τυριά προέρχονται από τον αδερφό της ιδιοκτήτριας, τον Λάμπρο Μαράκη, καταξιωμένο παραγωγό. Ο Λάμπρος φημίζεται στην ορεινή Νάξο για την ασύγκριτη γεύση και την υψηλή ποιότητα των προϊόντων του, με ιδιαίτερη έμφαση στα αρωματικά του τυριά που ξεχωρίζουν για την απόλυτα απολαυστική εμπειρία γεύσης. Δεν θα θέλετε να χάσετε τις καλύτερες συνταγές κρέπας που έχετε δοκιμάσει ποτέ. Οι σπιτικές μαρμελάδες είναι απλά ασυναγώνιστες. Το εστιατόριο προσφέρει επίσης μια εντυπωσιακή ποικιλία από κοκτέιλ χειροτεχνίας, το καθένα φτιαγμένο με φρέσκα βότανα και σπιτικά πουρέ, προσθέτοντας μια μοναδική πινελιά στο ποτό σας. Με δέσμευση για εξαιρετική ποιότητα και εστίαση στην προβολή αποκλειστικά των καλύτερων προϊόντων της περιοχής, αυτό το εστιατόριο είναι απαραίτητη επίσκεψη για όσους αγαπάνε την καλή υγιεινή και δημιουργική κουζίνα!

Ο Ελαιόλιθος είναι ένας φανταστικός προορισμός για να απολαύσετε μαγευτική θέα, πεντανόστιμα τοπικά πιάτα, να βιώσετε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, να ζήσετε ειλικρινή φιλοξενία, να συνδεθείτε με συνανθρώπους σας και να διασκεδάσετε! Μια μικρή Ελλάδα βρίσκεται εδώ.

Σας περιμένουμε, και όχι μόνο ευχόμαστε, αλλά είμαστε σίγουροι για την ευχάριστη διαμονή σας η επίσκεψη σας εδώ, μέσα στην όμορφη ορεινή αγκαλιά, με την καλή παρέα, αλλά και τη φυσική ενέργεια, την υγεία, και την ουράνια δροσιά!

Η Ελένη Μαράκη, ιδιοκτήτρια του Ελαιόλιθου, αναφέρει: “Οι κρυμμένοι θησαυροί ανακαλύπτονται στις ομορφότερες περιοχές που παραμένουν αφανείς. Αφήστε τα μάτια σας να αποκαλύψουν την αρχιτεκτονική της φύσης και την απόλυτη ευεξία που προσφέρει η ατελείωτη γαλήνη. Σε αυτήν εδώ την απροσδόκητη γωνιά της Νάξου, αναδύονται οι αληθινές ταπετσαρίες των ανθρώπων και της φύσης, μια απέραντη παλέτα χρωμάτων και συναισθημάτων, και αποκαλύπτεται ένας κόσμος που δεν διαφημίζεται, αλλά καλεί την ψυχή να τον ανακαλύψει. Εδώ, τα χρώματα της φύσης ζωντανεύουν με τον πιο εκπληκτικό τρόπο, συνδυάζοντας την ανθρώπινη δημιουργία με την πανίδα και την χλωρίδα.

Αν αναζητάτε την ομορφιά που ξεπερνά τα περιθώρια του γνωστού, αν είστε εξερευνητές της μοναδικότητας και της αυθεντικότητας, τότε προσκαλείστε να ανακαλύψετε μια κρυμμένη κοσμική κοσμογονία. Εδώ, η φύση στολίζει το τοπίο με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, αποκαλύπτοντας εικόνες που παραμένουν ανεξερεύνητες από τα μάτια των πολλών. Είναι η ευκαιρία σας να αφεθείτε στη μαγεία της απόλυτης ομορφιάς, ενώ περιπλανάστε σε έναν κόσμο που εμπνέει και αναπνέει νέες εμπειρίες. Ετοιμαστείτε να ανακαλύψετε το απρόβλεπτο, το μοναδικό και το μαγικό σε αυτήν την απαράμιλλη τοποθεσία.”

Άρθρο γραμμένο από  © Ελένη Ν. Μαράκη. Όλα τα δικαιώματα διατηρούνται

June 25th, 2022

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο αγαπημενος και καταξιωμενος καλλιτεχνης Γιώργος Παντερής και οι «Νότιοι Ανέμοι» στον ΕΛαιόλιθο ΞΑΝΑ!!! – – ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Ξεκιναμε μοναδικα, δημιουργικα, ρυθμικα, χαρουμενα, νοσταλγικα, και ατμοσφαιρικα στον πολύ ιδιαίτερο χώρο του ΕLaiolithos, στην ορεινη Ναξο, με θέα και διάθεση για καλοκαιρινή συναυλία και παρέα όπως εξελίσσεται κάθε φορά στο μαγικό χώρο του ELaiolithos με οικοδέσποινα την Helen Marakis. Σε έναν χώρο εξαιρετικής ακουστικής που δημιουργεί μια μοναδική επαφή μεταξύ ερμηνευτών και κοινού, ο Γιώργος Παντερής Ψαρός έρχεται να συναντήσει το Ναξιακό κοινό και παλι και να προσφερει σε ολους την απολαυση μουσικων αριστουργηματων!

Στις 25 Ιουνιου, Σάββατο βράδυ, 9:30 ο Γιώργος υπόσχεται να μας “ταξιδέψει” σε αναλλοίωτα μουσικά μονοπάτια, συνδυάζοντας τραγούδια των Θανάση Παπακωνσταντίνου, Αλκίνοου Ιωαννίδη, Αντώνη Βαρδή, Μίλτου Πασχαλίδη, Σωκράτη Μάλαμα, Ορφέα Περίδη, Νίκο Παπάζογλου, με αγαπημένα κρητικά, αποτυπώνοντας εικόνες, μέρη κι έθιμα στους στίχους των τραγουδιών του και θα μας χαρισει μία μοναδικη βραδια στο ξεκινημα του φετινού καλοκαιριού.

Θα παρουσιάσει ένα μοναδικό πρόγραμμα με δικές του επιτυχίες, αλλά και πολλά από την ελληνική έντεχνη μουσική σκηνή, με το ηχόχρωμα της Κρήτης διάχυτο! Ακολουθώντας μια παράδοση αιώνων, αυτή των τροβαδούρων, ταξιδεύει με το λαούτο του και μοιράζεται αισθήματα, σκέψεις, εμπειρίες, όνειρα και πραγματικότητες που αφορούν όλους μας. Πρωταγωνιστές, όπως πάντα, τα ίδια τα τραγούδια. Στέκονται μπροστά μας γυμνά και ευάλωτα, όπως γεννήθηκαν, αλλά και δυνατά όσο ποτέ. Μαζί τους ζούμε την κατάργηση της απόστασης, την μαγεία της συνύπαρξης και την μετατροπή του μοναχικού σε συλλογικό.

Σας προσκαλουμε σε ενα μοναδικο ιδιατερο live μουσικο θεαμα, βαθεια επηρεασμενο απο παραδοσιακες καταβολες και περιτεχνα συνδυασμενο με τις συγχρονες μουσικες τασεις! Ελατε να τραγουδησουμε και να απολαυσουμε ξανα μαζι τους, γιατι γνωριζουμε ολοι οτι ο πολιτισμος ενωνει, ανακουφιζει, ανατασει τη ψυχη, και φερνει απλοχερα τη ψυχη με το σωμα σε αρμονια!

Συντελεστές
Λαούτo-Φωνή: ο ενας και μοναδικος Γιώργος Παντερής
Kιθαρα: Γιωργος Λιακακης
Πληκτρα: Γιωργος Καψουλης
Κρουστά: Νικος Καλαθακης

Tel # 698 608 3477

This highest village in Naxos, at an altitude of 700 meters, is one of the most beautiful but underrated villages of Naxos. It offers timeless appeal and the feel of authentic Naxos with its picturesque landscape, and its rustic and charming vibrant village culture. This village is blissfully unspoiled.

When talking about flowers, Komiaki village in Naxos certainly comes to mind. I would definitely call it the “Garden Muse” of Naxos and it is a must visit in my opinion (along with Koronos village). Located in the northern part of Naxos, just before Apollonas, 34 km from the capital Chora (Naxos Town), is surrounded with both natural and cultivated greenery. With an estimated population of 450 inhabitants, the village is located on the ridge of Mt. Koronos, overlooking the Sea of Icarus (named from the myth of Icarus and Daedalus and their wax wings).

My visit to Komiaki was about 3 hours and it left a lasting impression. I’ve traveled to many islands and visited many villages but the minute I stepped onto this pretty village I was in love! Everywhere I looked, flowers are in bloom and full of life and color!

I headed uphill through the narrow cobblestone streets and old stone whimsical houses, to browse them and engage with the locals. The stone houses – many not been restored but you can understand their former glory – seemed to accentuate the colors of the flowers,  and I found myself  enjoying the colors and scents, and stopping every few meters to take yet another photo of this magnificent scenery.

Wandering through the village you can certainly see the role that flowers play in the lives of those that live here. The steep narrow streets with their arches that lead you uphill in the village are filled with a riot of color – flowers spill their colorful blooms from the walls, verandas, balconies, streets and houses that are etched out in a terraced manner. Here you truly connect with nature with such an abundance of colors found nowhere else in the island. This village is so colorful, that definitely is a sight every photographer should see. It’s as if someone had spilled paint instead of planting flowers, these flower streets seem like a color palette. The photo opportunities are endless here.

The village oozes character and provides a tranquil place to enjoy the colors, scents, sounds and textures of the plants. Wandering the colorful flower -filled streets, I almost felt like Alice climbing the rainbow – and no wonder. As I walked along the stone paths and interconnecting stairways I came across to so many flowers that I believe if you gather all the flower pots of the rest of Naxos’ villages will be less than the ones found here!!!

After all, Komiaki is a little pot of gold just waiting to be discovered.  

The mountain village has retained it’s home style, postcard vibe, with its Cycladic style houses, several well dispersed local cafes (kafeneio), surrounding soaring mountains and magnificent abundance of flowers and green landscape. Locals embrace their cultural heritage through folk dance and song, and commonly enjoy country life by playing simple games together like cards or tavli, and or gathering-talking outside their houses. There are a few cafes busy with locals, men and women, that tempt the passerby to sit for a while, drink in hand, talk with them and admire how they enjoy life in this laid back mountainous village.

Just when you think you’ve seen the best display you turn a corner and more color bursts into view. The pride with which the village’s residents care and respect for their living environment, the way they maintain social cohesion, their care for the visitors’ well-being, so many plants and greenery in all public spaces, and the way they have managed to maintain bio-diversity will leave you thrilled.

Once in Naxos, if you’re looking to experience the scenery of a bygone time, Komiaki is one of those places that one has to see and I highly recommend it. Get your camera ready. Reaching this Naxian beauty requires extra effort, yet the rewards are dazzling. Your eyes will thank you. A scenic narrow mountain road, an exhilarating zip line ride leading to the village, offers a splendid view of the amazingly grapevine fields and old bridges with numerous age-long plane and oak trees will connect you with nature. The region has dense vegetation and running waters. Here the feel of old traditions and local culture are apparent and thriving.

Welcome to the good life!

Why Go to Komiaki?

Life has a different pace in the mountain of Naxos. Visiting Komiaki is to immerse yourself in living local culture and tradition and enjoy amazing hiking!

 What to See and Do in Komiaki

• Follow the signs. Leave you car at the end of the road and continue for about ten minutes in foot. It is worth to stop at the Byzantine church of Agios Georgios, while in the north side there has revealed the Dateless Vaulted Mycenae Tomp of the 15th century B.C.  In the main church an ecclesiastical museum is in operation
• Wander the streets and browse the houses, admire the colour explosion all around you, and visit one local cafe at least
• Visit the Frankish fort in the center of the village, the post-Byzantine Church of Theoskepasti and the nearby restored buildings of the watermill, the olive mill and the traditional wine press
• Enjoy the beautiful natural and historical landscape by hiking old tailored footpaths and discover forgotten ones. Amazing hiking is the path Komiaki to Myrsini

Best time to visit Komiaki:

April to November

Useful websites

Visit the unspoiled Naxos and reach the true spirit of the island by booking at www.elaiolithos.com  a great base for exploration and adventure.

It’s worth the visit of this unbelievably charming village. It is a challenging hike but offer a worthwhile view.  Reconnect with nature, immerse yourself in centuries of history and learn intriguing local customs in this beautiful village in the world, all while taking in authentic rustic, romantic small village vibes first hand.

Article written by Copyright © Helen Marakis . All rights reserved

O Ελαιόλιθος είναι επίσημα πιστοποιημένο ξενοδοχείο φιλικό στους πεζοπόρους, το οποίο πήρε Χρυσό Βραβείο και είναι το πρώτο ξενοδοχείο στην Νάξο με τέτοια διάκριση.

Ως Περαστικός βλέπεις τη Νάξο σε 3 μέρες, ως Περιπατητής σε 3 μήνες και για να δεις τη Ψυχή της θέλεις 3 ζωές: μια για τη θάλασσα της, μια για τα βουνά της και την άγρια ομορφιά της και μια για τα ορεινά γραφικά χωριά της και τους ανθρώπους της…

To ELaiolithos Luxury Retreat βρίσκεται στην ενδοχώρα στη κεντρική ορεινή Νάξο, στο πυρήνα του νησιού σε υψόμετρο 450 μέτρα, με μαγευτική θέα προς την πεδιάδα της Τραγαίας-Δρυμαλίας μοναδική στις Κυκλάδες για τις αμέτρητες ομορφιές της, τη βυζαντινή εκκλησία Παναγιά η Δρόσιανη η παλαιότερη των Βαλκανίων στα 350 μέτρα, τον οικισμό της Μονής διάσημο για τα χειροποίητα υφαντά του στο 1.5 χλ, το ψηλότερο βουνό των Κυκλάδων ο Ζας, τον ιστορικό Κυνίδαρο με την πλούσια ιστορία του, τα μνημεία του, τη μουσική του παράδοση, και τα λατομεία του με το δημοφιλή μάρμαρο Κρυστάλλινα, το σημαντικό Απάνω Κάστρο που κάθε επισκέπτης της Νάξου δεν πρέπει να παραλείψει γιατί αναβιώνει μνήμες με πρίγκιπες, δούκες και πειρατές, και μια ανάσα από τη παλιά πρωτεύουσα του νησιού το κοσμοπολίτικο Χαλκί στα 3.5 χιλιόμετρα.

Η Νάξος του χθές και του σήμερα συναντιέται εδώ.Ο ELaiolithos είναι σημείο αναφοράς στη Νάξο γιατί περιστοιχίζεται από ένα μοναδικό σύμπλεγμα βουνών και ορεινών γραφικών οικισμών, εύκολα προσβάσιμο από 3 διαφορετικές κατευθύνσεις, ιδεώδης για όποιον θέλει να εξερευνήσει το νησί, να βιώσει την αυθεντικότητα του και να γνωρίσει τη λάμψη του!!!

Θες μια βόλτα που θα έχει μπόλικο ήλιο, εσένα με τα αθλητικά σου, θα έχει ανεμελιά, θα ‘ναι όλα ζωντανά, με τη πλήρη παρουσία και αυθυπαρξία σου; Ο ELAIOLITHOS είναι η ΕΛευθερία και αυτή η εισπνοή οξυγόνου που θα γεμίσει τα πνευμονία σου αισιοδοξία και πίστη για τη Ζωή!!

Ανυπομονούμε να σας υποδεχτούμε σε αυτήν την εναλλακτική περιπέτεια!!!

Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα  Υπαιθριες Δραστηριοτητες/Πεζοπορια στη Ναξο and  Hikers Friendly Hotel

Το άρθρο συντάχθηκε από την κα Ελένη Μαράκη

Oκτωβριος 2018    

Ο Eλαιόλιθος σε συνεργασία με τον Διεθνή Πολιτιστικό Σύλλογο ‘ΟΡΙΖΩΝ’ (HORIZON) σας προσκαλεί στον φιλόξενο πολυχώρο του ΕΛΑΙΟΛΙΘΟΣ στη ΜΟΝΗ ΝΑΞΟΥ, εκεί όπου η Πέτρα δένει αρμονικά με τον Ήλιο, εκει όπου το Βουνό ανάβοντας το Φανάρι του σμίγει με τον Ουρανό,….εκεί θα συναντηθούν κάτω από το φως του φεγγαριού όλες οι ΤΕΧΝΕΣ με εφαλτήριο τη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ…..

Βραδιά Πολιτισμού ‘’Λίθος επί Λίθου’’ – Πολιτιστικό Aντάμωμα στον “Ελαιόλιθο” στη Μονή Νάξου

Πρόκειται για ένα υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό αντάμωμα όπου η ποίηση, η λογοτεχνία, η ζωγραφική, η μουσική και το θέατρο θα πλαισιώσουν μια βραδιά πολιτισμού ριζωμένη στις ξερολιθιές της Νάξου.

το Σάββατο 7 Ιουλίου και ώρα 7.00 μ.μ.

Θα μιλήσουν :

• Καρούσος Κώστας : Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητής, Εικαστικός
• Μαργέτη Αναστασία : Εκπαιδευτικός, Ποιήτρια
• Βερούτης Κωνσταντίνος : Ζωγράφος, Συντηρητής Έργων Τέχνης ((Θα εκτεθούν έργα Του)
• Φυλακτός Νικόλαος : Συνθέτης, Μαέστρος, Πιανίστας
• Φλώρος Βασίλης : Μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, Ποιητής, Σκηνοθέτης
• Mανόλης Λυκουρόπουλος: Προβολή και ανάδειξη της Ορεινής Νάξου

EΚΘΕΤΕΣ:

Eλένη Καπίρη: Μαρμαρογλυπτική, Εικαστικός (Θα εκτεθούν έργα που αποτελούν την άμεση συνέχεια του Κυκλαδίτικου Πολιτισμού)

Φιλία Αποστολάκου: Ζωγράαφος (Θα εκτεθούν έργα της πανω σε Ναξιακο Μάρμαρο)

Ανάμεσα στις ομιλίες θα ακουστούν ποιήματα των Σύγχρονων Ελλήνων Ποιητών : Κώστα Καρούσου, Ηλία Παπακωνσταντίνου, Βασίλη Φλώρου, Αναστασίας Μαργέτη, Λουκίας Πλυτά, Χρίστου Σαββάκη, με θεατρική απόδοση αυτών, από την ηθοποιό και Γενική Γραμματέα του Συλλόγου Ιωάννα Πέτσα , με τους ήχους της κιθάρας της Αρετής Κοκκίνου συνθέτριας, στιχουργού και του ακορντεονίστα Γιώργου Σαββουλίδη.

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ:

Στη συνέχεια θα ακολουθήσει θεατρικό δρώμενο με το έργο του σύγχρονου ποιητή, συγγραφέα και Αντιπροέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, Ηλία Παπακωνσταντίνου ,‘’Διάλογος με τον ΚΥΡ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ’’

Οι ηθοποιοί Μέμη Αναστασοπούλου ( Πρόεδρος του Διεθνούς Πολιτιστικου  Συλλόγου ‘ΟΡΙΖΩΝ’), ο Παναγιώτης Μερέκος (Ποιητής, Ενεργειακός Ψυχολόγος) αλλά και ο ίδιος ο συγγραφέας, με συνοδεία ακορντεόν, θα αποδώσουν θεατρικά το έργο, εμπνευσμένο από τον μέγιστο συγγραφέα της πατρίδας μας Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. (Η Ελλάδα του πριν και του τώρα)

Μουσικό Πρόγραμμα:

Η βραδιά πολιτισμού θα ολοκληρωθεί με μουσικό πρόγραμμα όπου η αισθαντική φωνή της Θέλμας Καραγιάννη, η κιθάρα της Αρετής Κοκκίνου και το ακορντεόν του Γιώργου Σαββουλίδη θα μας ταξιδέψουν σε ήχους της πατρίδας μας αλλά και της Μεσογείου.
Την οργάνωση και επιμέλεια της βραδιάς πλαισιώνουν η Ευδοκία Οικονομοπούλου υπεύθυνη επικοινωνίας του Συλλόγου, η Δήμητρα Πέττα Αντιπρόεδρος του Συλλόγου – Δικηγόρος, ο Δημήτρης Γλυκονικήτας Μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου – Μηχανολόγος/Μηχανικός.

Θα συντονίσει την βραδιά ο Χρίστος Σαββάκης Αναπληρωτής Γραμματέας του Συλλόγου και ποιητής.

Επιθυμία και πρόθεσή του ΕΛαιόλιθου είναι οι εκδηλώσεις του να έχουν ποιότητα και να παρέχουν ουσιαστική ψυχαγωγία. Στον ΕΛΑΙΟΛΙΘΟ σμιλεύουμε την πέτρα του Πολιτισμού με ξυλολίθαρο την Ποίηση, τη Μουσική, τη Ζωγραφική, το Θέατρο…. και με εφαλτήριο την Φιλοσοφία αναμοχλεύουμε τα κύτταρα της Τέχνης…. συμβάλοντας με αυτό το τρόπο προς το ταξίδι στο όνειρο και στο ευ ζην για τον καθένα μας…

Ας αφεθούμε στην ομορφιά του θεάτρου, της μουσικής, του χορού,της λογοτεχνίας και των εικαστικών κι ας συναντηθούμε όλοι στους ανοιχτούς χώρους του τόπου μας και της ψυχής μας.
Εξ άλλου ο πολιτισμός αποτελεί πάντα πρόταση ζωής, είναι δικαίωμα, είναι δρόμος και τρόπος παιδείας, ενδυνάμωσης και εμψύχωσης.

Ολοι μας φέρουμε ευθύνη απέναντι στον Πολιτισμό που είναι ο πυλώνας της συλλογικής μας Ταυτότητας και οφείλουμε να τον υπηρετούμε με Αξιοπρέπεια.

Σας περιμένουμε όλους

EΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Η Πρόεδρος του Διεθνούς Συλλόγου ‘ΟΡΙΖΩΝ’

Μέμη Αναστασοπούλου

Μαράκη Ελένη – ΕΛΑΙΟΛΙΘΟΣ

Τηλ: 698 608 3477

email: info@elaiolithos.com

===================================================

Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω όλους εσάς που με τη χορηγία σας στηρίζετε αυτή την αξιόλογη και ξεχωριστή εκδήλωση για τα πολιτιστικά δρώμενα του νησiου μας.

Η χορηγία σας τιμάει Εσάς, τον Τόπο μας και Εμένα.

Με την υποτηριξη του Νο.Π.Π.Α.Π.Π.Π.Α ΔΗΜΟΥ ΝΑΞΟΥ Κ ΜΙΚΡΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
Blue Star Ferries
LaVita RADIO, (http://www.lavitaradio.gr/)
Coffee Island Chora Naxos (Andreas Sardelas)
ALIBERTI PROJECTS Naxos (https://www.alibertiprojects.com/en/)
FunCar & Rides Naxos (http://www.funcarandrides.com/)
EPTAIMEROS MICHAIL K. (http://ydravlikathermansi-naxos.gr/)
NAXOS GLASS Kostopoulos Vasils (www.naxosglass.gr)
NAXIAN CAPRICCIO Restaurant, Chora Naxos (www.capriccio-naxos.com)
TAVERNA FAROS STOU CHIOU, Agia Anna (www.naxosmarousarooms.com)
Co.Ki.ba, Chora Naxos Emporio Eidon Estiasis (www.cokiba.gr)
SOFI PENSION (www.pensionsofi.gr)
MEDSUN HOTEL, Stratis Kouridakis (www.medsun.gr)
LIANA HOTEL, Agios Prokopios (www.lianahotel.com)
MYLOS HOTEL NAXOS, Αdreas Karouanas, Vivlos (www.mylosnaxos.com)
TOLAKIS STUDIOS, Plaka Beach (tolakisstudios@gmail.com)
TO ARMIRO HOTEL , Plaka Beach (https://www.toarmiro.gr/)
PETROPOULOS GIANNIS, ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ BUILDING SUPPLIES, Τripodes Naxos (22850 41270)
ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΟΡΡΕΣ, Chora Naxos (22850 23233 https://www.facebook.com/AmiliKorre )
ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΑΡΣΟΥ, Περιοχη Λουκακη (http://geoponikovarsou.gr/)
KAVA KONTOPIDI, Chora Naxos (22850 24979)
TAVERNA AXIOTISSA, Kastraki (22850 75107) http://tavernaaxiotissa.blogspot.com/
APOLAFSI TAVERNA, Kastraki Naxos (22850 75483 http://www.apolafsinaxos.gr/)
NOTOS SEASIDE RESTAURANT LOUNGE CAFE, Alyko Naxos
(notoslounge@hotmail.com) 22850 75088
Η ΜΙΚΡΗ ΦΑΡΜΑ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ, Κωσταντής Χουζούρης,Περιοχη Τουμπακαδες (698 823 3700)
H ΠΟΤΗΡΟΥ- I POTIROU Taverna Cafe, Damarionas (22850 31518)
VALLINDRAS KITRON DISTILLERY, Chalki Naxos (http://thisisnaxos.gr/eng/page.aspx?itemID=SPG114)
CITRON CAFE-COCKTAIL-BAR, Chalki Naxos Xristos Kleanthous
ΓΙΟΒΑΝΝΗΣ ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ, Chalki Naxos Lambros Marakis
NATURE & ART, Chalki Naxos Tasia Maraki (www.natureandart.gr)
HANDMADE TEXTILES MARIA MARAKI, Chalki Naxos (22850 32938)
EL-EcoArt Gallery, Chalkio Naxos (https://www.facebook.com/galleryEL/)
LAMBADΑKIS ΛΑΜΠΑΔΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ, Chalki (22850 32022)
MITOS ARTernative BAR, Chalki Naxos (www.mitosartbar.com)
ΝΑΞΙΑ ΓΗ, Chalki Naxos (https://www.facebook.com/naxiaghstore/)
CAPPUCCINO’S CAFE BAR, Filoti Naxos (www.cappuccinos-naxos.com)
KALLIOPES TAVERNA & CAFE, Moni Naxos (697 828 8124)
PANORAMA TAVERNA, Eirini Herouveim, Moni Naxos (22850 3070)
PARADISE RESTAURANT, Dimitris Chamilothoris, Moni Naxos (22850 31295)
MATINA & STAVROS TAVERN, Koronos Naxos (22850 51243)
Stou VASILARAKIU MEAT TAVERN, Kinidaros Naxos (22850 32088)
MANOLIS MASTROGIANNOPOULOS,Wine Maker, Moni Naxos (698 912 1017)
FILIA APOSTOLAKOU, Zωγράφος Εικαστικός (https://www.facebook.com/filia.apostolakou)

http://www.naxostimes.gr/politismos/15793-politistiko-antamoma-ston-elaiolitho-sti-moni-naksou

***** http://www.naxosfestival.com/domus-festival

***** https://www.culturenow.gr/festival-naxoy-2018-ston-pyrgo-mpazaioy/

Βγήκε ο ποιητής από μέσα μου που τον αναζητούσα καιρό τώρα και ήρθε η ώρα του, να περιγράψει τη νοσταλγία του και την αγάπη για το τόπο του και τα τοπία, τώρα που τον ξαναζώ και τον γυρίζω μετά από τόσα χρόνια…

Με αυτά τα τοπία μεγάλωσα και σε αυτά περπατούσα στα παιδικά μου χρόνια… Σας εύχομαι στη ζωή σας να διανύσετε πολλές διαδρομές και να νιώσετε την ομορφιά της κάθε μιας από αυτές!!

Ονειρεύεστε να πάτε διακοπές στη Σαχάρα; Ε τότε επισκεφθείτε τη Νάξο και διανύστε τη διαδρομή Σαγκρί-Αγιασός. Το σκηνικό θυμίζει Σαχάρα!

Ονειρεύεστε να πάτε διακοπές στο Μεξικό η στο Γκραντ Κανυόν; Ε τότε επισκεφθείτε τη Νάξο και διανύστε τη διαδρομή Ποταμιά-Τσικαλαριό. Το σκηνικό θυμίζει Μεξικό η κάτι σαν Grand Canyon με τους τεράστιους ογκόλιθους, εξωπραγματικό τοπίο που θυμίζει Σελήνη.

ΝΑΞΟΣ: έχει πολλά να προσφέρει στον κάθε επισκέπτη, κάθε διαδρομή και μια έμπνευση για τον ταξιδιώτη, ένα περπάτημα της όρασης και του νου σε άλλα μέρη και σε άλλους τόπους μακρινούς, όλα όμως μια αποκάλυψη στο ίδιο μέρος, στο ίδιο νησί. Το Ναξιώτικο τοπίο απαιτεί εντρύφηση, θέλει βαθύτερη οπτική και ανάλυση για να κατανοηθεί, κάτι που με τη γρήγορη οπτική και την προσπέλασή του δεν επιτυγχάνεται. Να νιώσεις πρέπει το τοπίο… μα για να συμβεί αυτό πρέπει να το κατανοήσεις.

Τα στεγνά τοπία της Νάξου και τα βράχια αντανακλούν άγρια ομορφιά αλλά και γαλήνια τρυφερότητα, μεγαλείο και συνάμα γλυκιά απλότητα. Είναι φύση που συγκινεί και λιγότερο που συγκλονίζει. Είναι φύση που πάλλει, παρά φύση που εκστασιάζει. Όλα αυθόρμητα και γεμάτα ένταση και ψυχή. Πλήθος βουνά, μερικοί κάμποι, μικρά κομμάτια γης απομονωμένα, και πικροδάφνες παντού διάσπαρτες σε όλα αυτά τα τοπία όπου με τα κόκκινα, άσπρα και ροζ χρώματα τους δημιουργούν ένα πολύχρωμο παιχνίδισμα του φωτός και όλα υποταγμένα στο λιτό αίσθημα δίνουν ένα μάθημα γαλήνης στοn παρατηρητή.

Το Ναξιακό κάλλος είναι λιτό και εξαγνισμένο, σα γεωμετρικό σχέδιο του Ευκλείδη. Στη Νάξο η ομορφιά δε μαθαίνεται ποτέ, είναι αυθόρμητη, αυτόχθονη όπως η συμμετρία των φυλλάδων (πικροδάφνες) σε όλο το μήκος πολλών δρόμων, που αναδεικνύει μια πανδαισία χρωμάτων αλλά και συναισθημάτων.

Η Νάξος κατ’ εμέ είναι όμορφη γιατί συνδυάζει αρμονικά όλες τις αντιθέσεις. Υπάρχει πάντα μια κάποια τραχύτητα στο τοπίο της, που πιο πολύ τη νιώθεις, παρά την βλέπεις. Τεράστιες πέτρες σε αμέτρητα σχήματα που παραπέμπουν σε οτιδήποτε μπορεί να έχει δει το ανθρώπινο μάτι. Βουνοσειρές σαν πυραμίδες η μια μετά την άλλη ξετυλίγονται όσο προχωράς και έρχεται ο γαλανός ουρανός να τα δένει αρμονικά όλα μεταξύ τους.

Τα πάντα αλληλοσυμπληρώνονται: ο ταξιδιώτης αδράχνει γνήσια χαρά όσο μπορεί. Τοπία με πλούτο και αισθητική αξία. Τοπία που τα βλέπεις και τα κρίνεις, που τα μελετάς, που τα νοιώθεις. Εκείνο που κρύβεται πίσω από την εξωτερική, άγρια φυσική ομορφιά της Νάξου είναι ένα μυστηριώδες πράγμα, που δίνει στον άνθρωπο λύτρωση, ένα ψυχικό ξεκούρασμα, ένα κέφι για τη ζωή, ένα είδος μακαριότητας. Με όλο το φως που λάμπει στην πλάση της, υπάρχει μέσα στη φύση της, στα τοπία της, ένα μυστήριο που δίνει μια θρησκευτική συγκίνηση στην ψυχή του ανθρώπου, που δεν παραμορφώθηκε με το πέρασμα του χρόνου.

Είναι αγνή και συνάμα συναρπαστική με τα ερημικά βουνά της και με τα ευωδιασμένα χαμόκλαδα που έχουνε τον ήλιο πάνω τους και λάμπουν σαν πολύτιμα πετράδια. Και τα μοναχικά δεντράκια που συναντάς αραιά και που είναι σαν άνθρωποι που στέκονται. Ο αέρας τους έχει δώσει ένα σχέδιο εκφραστικό, όλα γέρνουν σαν ψυχές.

Φύση σεμνή, φύση αγιασμένη, φύση που σε αγγίζει ως το κόκκαλο και σε ανατριχιάζει με το μειδίαμα της.
Κάθε βουνό βγάζει και ένα συναίσθημα. Σαν ένα παράθυρο στην έκτη διάσταση.

Αυτό το συναίσθημα, με όλες τις συνδηλώσεις του, θέλει ψυχή και γυμνασμένο νου για να το γευτεί κανείς όπως του πρέπει. Αλλά όποιος αφυπνισμένος το νοιώσει και το εκτιμήσει, θα ‘χει πάρει μεγάλη σπουδή και γεύση από τη ζωή και το προνόμιο να κατέχει την αξία ενός ανεκτίμητου ιδανικού: της συνείδησης της γης. Με τέτοια συγκρότηση θα ‘χει λόγο σοβαρό, αξιακό, υπαρξιακό, μια υποχρέωση και μια τιμή, να προστατέψει αυτό το Ναξιακό τοπίο. Γι’ αυτό και οι ξένοι που την επισκέπτονται τη Νάξο, έρχονται και ξαναέρχονται. Όλα αυτά τους προκαλούν δέος, στο είναι τους.

Προσωπικά τις λατρεύω αυτές τις διαδρομές, είναι αγγίγματα και χάδια στη καρδιά και ανοίγματα στη ψυχή που πάντα με μάγευαν και με μαγεύουν!
Ελευθερία σε γεμίζουν και ξεγνοιασιά και σαν πουλί νιώθεις που πετά. Επιθυμίες γεμίζεις, ζεις σαν παιδί, γελάς ανεπιτήδευτα, αναπνέεις την ομορφιά της ζωής και της δημιουργίας, βλέπεις αλλιώς, ακούς αλλιώς και μιλάς αλλιώς. Ανοίγει ο ορίζοντας μέσα στο είναι σου μετά από κάθε τέτοια διαδρομή… μετά από τόσα χιλιόμετρα…

Δεν μένει παρά να την επισκεφθείτε…

Στα χρόνια τα παλιά των μύθων των Θεών, των ημιθέων, δυο βασιλόπουλα, η Αριάδνη κι’ ο Θησέας, χτυπημένα απ’ τα βέλη του έρωτα, βρέθηκαν στη μυθική Νάξο, αφού δραπέτευσαν απ’ την Κρήτη του βασιλιά Μίνωα, έχοντας σκοτώσει τον Μινώταυρο κι’ απαλλάξει την Αθήνα απ’ τον βαρύ φόρο αίματος, που κάθε χρόνο έστελνε τα παλικάρια της βορά στα δόντια του δράκου.

Μα η μοίρα τους άλλα είχε γράψει κι ο έρωτάς τους δεν ήταν στα σχέδια των Θεών.  Έτσι ο Θησέας, αναγκασμένος απ’ τον ναξιώτη Θεό Διόνυσο, που ερωτεύτηκε τη βασιλοπούλα, άφησε την αγαπημένη του στον Θεό κι έφυγε με μαυροφορεμένα πανιά στο καράβι του, ενώ εκείνη κοιμόταν πάνω στο μικρό νησάκι τα Παλάτια.

Η βασιλοπούλα Αριάδνη, ένα τρυφερό πρόσωπο του μύθου, γυναίκα γεμάτη ζωντάνια κι’  έρωτα, αγάπη για τη ζωή, κόρη της νιότης και της προσφοράς, που βοήθησε τον Θησέα να απαλλάξει την πατρίδα του απ’ τον άδικο κι απάνθρωπο φόρο αίματος που κατέβαλε κάθε χρόνο στον βασιλιά Μίνωα και τον αιμοβόρο δράκο τον Μινώταυρο, βρίσκεται στη Νάξο, τη Δία των αρχαίων, μόνη κι εγκαταλειμμένη μετά από αυτό τον αγώνα της καρδιάς και της ψυχής της. Βαρύς ο πόνος κι’  αβάσταχτη η απογοήτευση.

‘Όταν ο θεός της Νάξου ο Διόνυσος ή Βάκχος, αντίκρυσε τη βασιλοπούλα την ερωτεύτηκε κι’ αξίωσε απ’ τον Θησέα να του την αφήσει, για να την κάνει γυναίκα του. Κι’ εκείνος, θνητός όντας και μη μπορώντας να αντισταθεί στον Θεό, την άφησε έτσι όπως ήταν εκεί στα Παλάτια, ξαπλωμένη, ανέμελη και πανέμορφη, να κοιμάται στα βράχια κι έφυγε με την καρδιά βαριά και την ψυχή πόνο γεμάτη. Κι άφησε τα μαύρα πανιά στα ξάρτια του καραβιού του.

Ναξιώτες ψαράδες που βρήκαν την πανέμορφη βασιλοπούλα να κοιμάται, τη νόμισαν Θεά και φοβήθηκαν να την  πλησιάσουν. Κι όταν εκείνη ξύπνησε, πετάχτηκε τρομαγμένη φωνάζοντας. Στο βάθος του ορίζοντα, που έστρεψε το βλέμμα της, ένα μαύρο σημάδι φαινόταν… ήταν το καράβι του Θησέα με τα μαύρα πανιά, που απομακρυνόταν αρμενίζοντας προς το Σούνιο.

Ο θρήνος της Αριάδνης γοερός, συγκλόνισε ολόκληρο το νησί και την ακολούθησαν οι γυναίκες, τα κορίτσια, τα πουλιά, τα ζώα, η φύση, όλα θρηνούσαν με το κλάσμα της θεϊκής βασιλοπούλας. Η λυγερή κοπέλα, ανεμίζοντας τα φορέματά της ,πήρε να περπατάει στις ράχες των βουνών, να φθάσει όσο πιο ψηλά μπορούσε, για ν’ αντικρύσει πέρα μακριά στο πέλαγος το μαυροφορεμένο καράβι. Κι ο Βάκχος ο Θεός, την πήρε στο κατόπι, παρηγορώντας την και προσπαθώντας να την κάνει να νιώσει τον έρωτά του. Μα εκείνη με δακρυσμένα τα μάτια ψάχνει στον ορίζοντα να δει τη φιγούρα του Θησέα, του αγαπημένου της. Μα εκείνος και το καράβι του είχαν ήδη χαθεί πίσω απ’ την άχνη της θάλασσας.

Στα δασωμένα βουνά του νησιού, στις όμορφες λαγκαδιές με τα κρύα νερά, οι τσοπάνηδες χρόνια πολλά κατόπιν έβλεπαν τον Θεό Διόνυσο να περπατά με την όμορφη εκείνη νύμφη, την Αριάδνη, αμίλητοι σαν να έψαχναν κάποιον. Μα ήταν κι’ άλλοι ονειροπόλοι πάλι, που έλεγαν πώς την έβλεπαν μόνη της, βαθιά λυπημένη, να γυρνά στις ερημιές του νησιού, θρηνώντας κι’ αναζητώντας το αγαπημένο της βασιλόπουλο.

‘Σ’ αυτά τα μέρη στις κατάφυτες πλαγιές του Φαναριού, εδώ γύρω απ’ τον Ελαιόλιθο κι ως πέρα που φθάνει η θωριά, άκουσαν το κλάμα της, τα πουλιά, τα ζώα, τα δέντρα, τα φυτά, ο άνεμος, τα σύννεφα κι’ οι τσοπάνηδες κι’  ένιωσαν την απελπισία της και κάμαν τον θρήνο της τραγούδι, χορό, παραμύθι. Και διαλαλούν χιλιάδες χρόνια την αγάπη για τη ζωή, για τον έρωτα, για τη φύση.

Ύστερα μάθαν πως η Αριάδνη, απελπισμένη που δεν βρήκε το βασιλόπουλό της, γύρισε πίσω εκεί στο μικρό νησάκι, τα Παλάτια και ρίχτηκε από ψηλά στη θάλασσα και πνίγηκε. Οι ψαράδες κι οι τσοπάνηδες δώσαν τότε τ’ όνομά της στο νησί και τό ’παν «νησί της Αριάδνης». Κι’ από τότες, στις ανοιξιάτικες γιορτές τους, τιμούσαν την Αριάδνη ως την Θεά της Νάξου, σύμβολο της ευφορίας. Μα και στις γιορτές του φθινόπωρου, όταν η φύση ναρκώνεται, την Αριάδνη καλούσαν και την παρακαλούσαν  να μην καταστρέψει ο παγερός χειμώνας την ευφορία της επόμενης χρονιάς, να ξαναγεννηθεί η φύση, να γεμίζουν καρπούς τα δέντρα και τα φυτά, να ξανάρθουν τα’ αηδόνια και τα χελιδόνια, να γεμίσουν τραγούδια οι ρεματιές.

Αυτό το θεϊκό ζευγάρι, Βάκχος- Αριάδνη, παραμένει ως σήμερα ζωντανο στη μνήμη κάθε Ναξιώτη και Ναξιώτισσας. Κι εκεί πάνω στο νησάκι, τα Παλάτια, κάτω από τη σκιά της Πορτάρας, η Αριάδνη είναι παρούσα όλες τις μέρες και τις νύχτες του χρόνου. Κι όποιος παίρνει το μπάνιο του κάτω χαμηλά στα βράχια, στη θάλασσα της Γρόττας, εκεί στα Λουτρά της Αριάδνης, που έπαιρνε το μπάνιο της η βασιλοπούλα, νιώθει  απέραντη γαλήνη κι’ ευφορία ψυχική και πνευματική.

Κι αυτή η εικόνα ζωντανεύει, αποκτά μοναδική μαγεία, έτσι όπως απλώνεται στο βλέμμα του επισκέπτη από τα μπαλκόνια του «Ελαιόλιθου» κι απ’ την αφιερωμένη σ’ αυτούς ξεχωριστή σουίτα, εκεί στην άλλη μεριά του λεκανοπεδίου και προκαλεί τον φιλοξενούμενο, στέλνοντάς τον πίσω στον μύθο μιας άλλης εποχής. Ο Ελαιόλιθος θέλει να σε κάνει κοινωνό ενός ονείρου που μόνο εκεί μπορείς να το ζήσεις, εκεί σ’αυτήν την σουίτα, τη σουίτα της Αγάπης – Αριάδνη και Διόνυσος.

—Nίκος Λεβογιάννης -Συγγραφέας Ερευνητής

Η πανέμορφη νύμφη Κορωνίδα, η τροφός, η παραμάνα του Βάκχου, του Διόνυσου, έζησε στα χρόνια του μύθου εκεί ψηλά στην απότομη κορφή του βουνού «Κόρωνος», κρατώντας στην προστασία της το θείο βρέφος της Νάξου, τον προστάτη και πολιούχο Θεό του νησιού τον Διόνυσο ή Βάκχο. Το άγαλμά του κοίτεται ακόμη ως σήμερα εκεί κάτω στην απότομη ακτή του Απόλλωνα μέσα στο αρχαίο λατομείο. Απ’ τη νύμφη αυτή την Κορωνίδα πήρε το όνομά του το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Νάξου, που δεσπόζει στα βόρια του νησιού και κρατά στις απότομες πλαγιές του σκαρφαλωμένα τα περισσότερα μαγευτικά χωριά της ορεινής Νάξου. Βουνό. Αλλά και στον παλαιό Δήμο Κορωνίδας και την μετέπειτα κοινότητα Κορωνίδας με πρωτεύουσα το χωριό της Κωμιακής η νύμφη αυτή έδωσε το όνομά της. Αργότερα το χωριό Βόθροι άλλαξε όνομα και πήρε εκείνο του βουνού «Κόρωνος».

Αδελφό βουνό το «Κόρωνος» με τον Ζα, μοιάζει θεϊκό κι αυτό, άγριο, απότομο, επιβλητικό, τέσσερα μόνο μέτρα χαμηλότερο στο ύψος απ’ το άλλο. Μα και τα δυο καμαρώνουν κοιτάζοντας στις πλαγιές και τα πόδια τους ολόκληρο το μεγαλονήσι των Κυκλάδων. Ξυπνούν και κοιμούνται απ’ τα χιλιάδες γιδοπρόβατα που βόσκουν στις πλαγιές τους και τραγουδούν με τους ρυθμικούς ήχους των περίτεχνων κουδουνιών τους τη ζωή, τη φύση, τη δημιουργία. Ξυπνούν και κοιμούνται συντροφιά με τους βοσκούς, τους ξωμάχους, τους σμυριγλάδες της Νάξου, που ζουν στα χωριά και τις αγροικίες, χαμηλά στις πλαγιές τους.

Το αγέρωχο και άγριο βουνό της Κόρωνος απλώνεται στα βόρια της Νάξου και με τις δαιδαλώδεις ράχες και κορυφογραμμές του καταλήγει ως τις βόρειες βραχώδεις, απόκρημνες και θαλασσόδαρτες ακτές του νησιού, ανατολικά και δυτικά για να καταλήξει στην αγκαλιά του Ικάριου πελάγους.

Στο κακό σπήλιο, που βρίσκεται στο κατακόρφαρο της Κόρωνος, στις άγριες πλαγιές του, στις κατάφυτες ρεματιές του, νεράιδες, ξωτικά, νύμφες, θεοί, ημίθεοι, ζουν στα παραμύθια της γιαγιάς από αρχαιοτάτων χρόνων στα χωριά και τους πανάρχαιους οικισμούς που είναι αγκιστρωμένα στις πλαγιές του. Η Κεραμωτή, η Κωμιακή, η Κόρωνος, το Σκαδό, η Μέση, ο Απόλλωνας, ο Κάμπος, η Αγιά, η Χίλια βρύση, ο Μυρίσης, το Σκεπόνι, ο Λυώνας, η Μουτσούνα, οι Σίφωνες.

Τα πολυδαίδαλα πλοκάμια του βουνού κατεβαίνουν απ’ τους Σίφωνες κι’ απλώνονται νότια στην πρώτη απ’ το βοριά θωριά του  λεκανοπεδίου της Τραγαίας, ως το έμπα της Μονής στην κορφή της Αγίας Βαρβάρας και κάτω ως τη μεγάλη κατάφυτη ρεματιά, εκεί που είναι χτισμένος ο «Ελαιόλιθος» με τα γραφικά του μπαλκόνια να βλέπουν μπροστά  αυτόν τον μοναδικό πίνακα, δημιούργημα θεϊκού ζωγράφου.

Στη δυτική πλευρά του  ορεινού συγκροτήματος και με ορίζοντα τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Πάρου-Μυκόνου, σχηματίζονται πολλές βουνοπλαγιές, απότομα κορφοβούνια, που απολήγουν ενδιάμεσα σε βαθιές χαράδρες και ρέματα, με πολλές πηγές νερού και άγρια βλάστηση, που συγκλίνουν μέσα από άγριους χειμάρρους στη θάλασσα, ρεματιές  με εύφορες κοιλάδες . Κι’ είναι οι πλαγιές τους κατάφυτες από τ’ αμπέλια, προσφορά στον Θεό του οίνου, τον Βάκχο.

Το βουνό αυτό, η Κόρωνος, με τις απέραντες κι αναρίθμητες ράχες, τις κοιλάδες, τις ρεματιές, οι παλαιοί τ’ ονόμασαν «βασιλικό βουνό της Νάξου», γιατί σ’ ολόκληρη την έκτασή του κι ως τη θάλασσα δημιουργεί μια  εντελώς ξεχωριστή φύση, που δεν υπάρχει αλλού στο νησί, μα κι’ ούτε στις Κυκλάδες. Εκεί ξεχωρίζουν οι άνθρωποι, τα βουνά, τα φυτά. είναι η περιοχή ένα απέραντο αγροκήπιο,  με άγρια βλάστηση παντού και κάθε λογής φρούτα, φυτά, καρπούς, παραδεισένιος τόπος. Η γη βρέχεται από παντού με άφθονα νερά και στα περιβόλια ένας απέραντος παράδεισος αναδεικνύεται, όπου τα κίτρα, τα αχλάδια, τα καρύδια, τα κάθε λογής φρούτα, είναι θαύμα ομορφιάς και χάριτος. Οι καρυδιές είναι ψηλές, όμοιες μ’ εκείνες του Αγίου Όρους. Τα νερά σχηματίζουν μικρές λίμνες, μαγευτικούς καταρράχτες κι’ είναι ακόμη γεμάτες οι ρεματιές με τα απομεινάρια δεκάδων νερόμυλων, που άλεθαν παλιότερα αδιάκοπα το σιτάρι κι έδιναν ψωμί στους χωρικούς. Εκεί χαμηλά στα βόρια και δυτικά  είναι και δυο μεγάλα μοναστήρια, της Κιουράς Αγιάς και της Φανερωμένης, τα πιο παλιά πανηγύρια της Νάξου, σ’ ένα τοπίο, βιβλικό, θεϊκό, μαγευτικό.

Μα το μαγικό αυτό βουνό κρύβει στα σωθικά του μοναδικό θησαυρό, μονάχα αυτό στη γη ολόκληρη, το σμυρίγλι, την μαύρη σκληρή πέτρα, την ακόνη των αρχαίων Ελλήνων, την «Ναξίαν γην», χρυσάφι πανάκριβο κάποτε. Στην εποχή του μύθου τ’ αδέλφια οι γίγαντες Αλωάδες, Ώτος και Εφιάλτης, γιοι του Απόλλωνα, αιχμαλώτισαν τον Άρη, το θεό του πολέμου και τον κράτησαν δέσμιο μέσα σε χάλκινο πίθο δεκατρείς μήνες. Όταν τον απελευθέρωσε ο Ερμής, ο Άρης κατέφυγε στη Νάξο και κρύφτηκε μέσα στη «σιδηροβρώτιν πέτραν», το σμυρίγλι εκεί στο βουνό Κόρωνος, στη ράχη του τη μοναδική, που κατεβαίνει απ’ την πιο ψηλή κορφή του με κατεύθυνση την Ανατολή, η οποία, άγρια, γυμνή κι απότομη, φτάνει ως τη θάλασσα ανάμεσα στον Λυώνα και τη Μουτσούνα. Κι’ αυτή η ράχη με τον μοναδικό θησαυρό στα έγκατά της, είναι η Αμόμαξη, που πάνω της σώζονται ακόμη τ’ απομεινάρια του Εναέριου Σιδηρόδρομου κι οι τρύπες των πανάρχαιων ορυχείων του σμυριγλιού.

Είναι η Αμόμαξη που  κάτω χαμηλά, εκεί πάνω απ’ τη θάλασσα, σε μικρό πλάτωμα, υψώνεται περήφανη στον ουρανό η Παναγιά η Αργοκοιλιώτισσα, η Πολιούχος Ζωοδόχος Πηγή της Νάξου, το μεγαλύτερο πανηγύρι σήμερα του νησιού μας.

Πώς να μην είναι θεϊκό, βασιλικό βουνό η Κόρωνος;

Εδώ στον Ελαιόλιθο, ένα άλλο είδος τουρισμού γεννιέται, μακριά από την πολύβουη καλοκαιριάτικη αντάρα στα τουριστικά μέρη της Νάξου, σε μια μοναδική επαφή με τη φύση, που φέρνει ηρεμία, ανανέωση, ζωντάνια, δημιουργία. Η σουίτα Κόρωνος είναι ένα έργο τέχνης, γεμάτο με δημιουργήματα μοναδικά και υψηλής αισθητικής διακόσμηση όπου η παράδοση, η ιστορία και οι σύγχρονες πολυτελείς ανέσεις σε όλους τους χώρους της, συμπορεύονται με αρμονία δημιουργώντας ένα σύνολο το οποίο,  με την καλλιτεχνική του ευαισθησία και μοναδικότητα, προκαλεί ευχάριστα τον επισκέπτη.

Προκλήσεις παντού για έμπνευση, για διάθεση, για ρομαντική ανάταση.

—Nίκος Λεβογιάννης -Συγγραφέας Ερευνητής

Ζας (Ζευς-Δίας), ένα πανέμορφο βουνό στην καρδιά της Νάξου, επιβλητικό, αυστηρό, διαφεντεύει απ’ τις κορφή του τα Κυκλαδονήσια, είναι η πιο ψηλή βουνοκορφή της Νάξου και των Κυκλάδων (1.004 μ.) κι απ’ τις πιο ψηλές του Αιγαίου. Βλέπει μπροστά του το ιερό νησί των αρχαίων Ελλήνων τη Δήλο, και πιο πέρα το ιερό νησί της Παναγιάς την Τήνο, ενώ στ’ ανατολικά αγναντεύει τα παράλια της Μικράς Ασίας.

Στις πλαγιές του έζησαν σε αλλοτινές εποχές ελάφια, ζαρκάδια, ακόμη και ελέφαντες, οι νάνοι ελέφαντες και στη σημερινή εποχή βόσκουν στις ράχες και τις ρεματιές του χιλιάδες κοπάδια αιγοπρόβατα.

Στα πανάρχαια τοπικά παραμύθια ο Δίας, πατέρας των θεών, γεννήθηκε στην Κρήτη, ανδρώθηκε στη Νάξο και λατρεύτηκε από τους κατοίκους της. Το βουνό γι’ αυτό πήρε τα’ όνομά του κι εκεί πάνω στις κορφές του λάτρευαν τον Θεό του Ουρανού, τον Δία.

Η πανάρχαιη επιγραφή που ως σήμερα σώζεται εκεί στις πλαγές του Ζα, στο μονοπάτι προς την κορφή ονομάζει το βουνό  “Όρος Διός Μηλωσίου”, βουνό του Δία, του προστάτη των κοπαδιών, των βοσκών, που χιλιάδες χρόνια συνεχίζουν να ζουν και να δρουν εκεί.

Ανθρώπινη παρουσία και δράση στο βουνό του Ζα παρατηρείται από την προϊστορική εποχή. Η σπηλιά του Ζα (στα 630 μ.), με έναν εντυπωσιακό εσωτερικό διάκοσμο από σταλακτίτες,  σταλαγμίτες και λίθινα συμπλέγματα μοναδικά, έχει ίχνη ανθρώπινης ζωής απ’ τη νεολιθική εποχή, συνεχίζεται την κλασσική και την ρωμαϊκή εποχή, αλλά ήταν καταφύγιο των κατοίκων των γύρω χωριών  και στον μεσαίωνα στα χρόνια που πειρατές λυμαίνονταν τα νησιά. Ένα μικρό ξωκκλήσι κοντά στη σπηλιά, της Ζωοδόχου Πηγής, κτισμένο την εποχή της Τουρκοκρατίας, δείχνει ότι το σπήλαιο ήταν καταφύγιο των κατοίκων εκείνα τα χρόνια.

Ο Ζας είναι πανέμορφο βουνό κι οι πεζοπόροι θαυμαστές του τα καλοκαίρια ζουν έντονα τη μοναδική επαφή με τη φύση, τη γήινη, μα και τη θεϊκή, στις ωραιότερες στιγμές τους, το χάραμα την ανατολή, τη ροδοδάκτυλη ηώ του Ομήρου και το δειλινό τη δύση, όπως από κει πάνω πυρπολεί ο δύων Θεός Ήλιος τις ράχες των νησιών και τον θαλασσινό ορίζοντα.

Κι από κει πάνω ο Ζας διαφεντεύει τον ελαιώνα του, το μοναδικό λεκανοπέδιο της Τραγαίας, εκεί που η ανθρώπινη δημιουργία χιλιάδες χρόνια κι ως σήμερα γεννά, έργα μοναδικά, μνημεία, αξεπέραστα, ανθρώπους με υψηλό πνεύμα και νόηση, δημιουργούς πολιτισμού και τότε και σήμερα. Ένας μοναδικής μαγείας ζωγραφικός πίνακας συγκροτεί ένα ξεχωριστό τοπίο με το λεκανοπέδιο του ελαιώνα, τα χωριά, τα περιβόλια, τους πύργους, τις εκκλησιές, τους ήχους των κουδουνιών, των λαϊκών πανηγυριών, τις κωδωνοκρουσίες των εκκλησιών, των κοπαδιών το λάγισμα.

Κι αυτή η εικόνα ζωντανεύει, αποκτά μοναδική μαγεία, έτσι όπως απλώνεται στο βλέμμα του επισκέπτη από τα μπαλκόνια του «Ελαιόλιθου» κι απ’ την αφιερωμένη σ’ αυτόν ξεχωριστή σουίτα Ζα, εκεί στην άλλη, τη βορινή από τον Ζα μεριά του λεκανοπεδίου.

—Nίκος Λεβογιάννης -Συγγραφέας Ερευνητής

Ο ΕΛΑΙΟΛΙΘΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ ΤΟΥ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟΥ ΤΡΑΓΑΙΑΣ
ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ
που προκαλεί τον φιλοξενούμενο,
στέλνοντάς τον πίσω στον μύθο μιας άλλης εποχής της άλλης Νάξου

Και ξάφνου εκεί ανάμεσα Δροσιανή-Μονή, μέσα στην πανέμορφη και οργισμένη φύση, εκεί που κάποτε υπήρχαν και ελάφια, φύτρωσε ένα μοναδικό παλάτι σαν από κατοικία Θεών. Ο Ζας, ο Διόνυσος, η Αριάδνη, η Κορωνίς, το Φανάρι, ονόματα δωματίων, ξαναζωντανεύουν στους υπέροχους χώρους του… Ελαιόλιθου, που χωρίς πολύ σκέψη και λογισμό, ο επισκέπτης βρίσκεται πίσω στον μύθο των Θεών, των ημίθεων, των Ξωτικών.

Αφού βγεις απ’ το πανέμορφο χωριό, το Χαλκί, το αλλοτινό κέντρο της οικονομικής και πνευματικής ζωής της Νάξου, με τις μοναδικές βυζαντινές εκκλησιές, τους βενετσιάνικους πύργους, τα νεοκλασικά του, δείγματα ακμής, μα και τη σημερινή του, υψηλής ποιότητας αγορά, θα πορευτείς έτσι από ένστικτο σ’ εκείνη την μοναδική, την πανάρχαιη και ξεχωριστή εκκλησιά, την Παναγιά τη Δροσιανή, παλιό μοναστήρι σε μια μαγευτική τοποθεσία, κομμάτι του παραδείσιου περιβάλλοντος του λεκανοπεδίου κι’ ύστερα σε περιμένει  απέναντι στη δημοσιά, χωμένος στο ίδιο περιβάλλον ο…Ελαιόλιθος μόλις 350 μέτρα βόρεια πάνω στη δημοσιά, στο κεντρικότερο σημείο της Νάξου, στον κόμβο που ενώνει τα χωριά της Τραγαίας με εκείνα της Ορεινής Νάξου (Φιλότι, Απέιρανθος, Κόρωνος, Κωμιακή).

Ένα ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, η Ελένη Μαράκη, κουβαλώντας μέσα της τη δύναμη της ναξιώτικης παράδοσης, τους δυνατούς ήχους του αργαλιού της μοναδικής Μονιάτισσας υφάντρας, μα και την εμπειρία και γνώση, τολμά, προκαλεί θα έλεγα, από εκεί πάνω στις θεϊκές πλαγιές του Ζα, του Φαναριού, με τον καλλιτέχνημα-ξενοδοχείο, τον Ελαιόλιθο, ευρηματική ονομασία, όλες τις αισθήσεις, διεγείρει το νου και τη φαντασία του ανυποψίαστου επισκέπτη μπροστά σ’ αυτή την πανδαισία των χρωμάτων και των ήχων της φύσης εκεί στην Άλλη Νάξο.

Ο Ελαιόλιθος θέλει να γίνει η πύλη εισόδου στην Ορεινή Νάξο, τη Νάξο των βουνών, των λαγκαδιών, της άγριας και μοναδικής φύσης.

Στη Νάξο της ελιάς, της μουριάς, της βελανιδιάς, του πλάτανου, της πορτοκαλιάς, της αμυγδαλιάς, της ασπαρθιάς.

Στη Νάξο με τους ήχους από τα κουδούνια των κοπαδιών, αντάμα με την τζαμπούνα, το βιολί, το λαούτο, τα μοναδικά λαϊκά πανηγύρια των χωριών, με τις παραδοσιακές τους ταβέρνες και την ξεχωριστή και γευστική ναξιώτικη παραδοσιακή κουζίνα.

Ο Ελαιόλιθος θέλει να σε κάνει κοινωνό ενός ονείρου που μόνο εκεί μπορείς να το ζήσεις, εκεί στην…ΑΛΛΗ ΝΑΞΟ, των χωριών και των χωριανών, της ιστορίας και του πολιτισμού, του βιολιού και της τζαμπούνας, του χορού, του γλεντιού, του βουνού και της στάνης, του αγνού και του ωραίου.

Εκεί ανάμεσα στις μοναδική μουσική πανδαισία των ήχων της φύσης, ο Ελαιόλιθος, μια εντυπωσιακής τέχνης και ομορφιάς, ξενοδοχειακή μονάδα, χτισμένη με ντόπια πέτρα, μοναδική, περιμένει τους επισκέπτες του, να ζήσουν τον μύθο, να μιλήσουν με τη φύση, να γνωρίσουν την μοναδική ναξιώτικη κουζίνα, να ζήσουν τα πανάρχαια πανηγύρια και έθιμα, να έρθουν σε επαφή με τους θεούς και τους Αγίους των μνημείων, των δεκάδων βυζαντινών ναών, εκεί στον Αιγαιοπελαγίτικο Μυστρά της Νάξου…

Εκεί στον Ελαιόλιθο, ένα άλλο είδος τουρισμού γεννιέται, μακριά από την πολύβουη καλοκαιριάτικη αντάρα στα τουριστικά μέρη της Νάξου, σε μια μοναδική επαφή με τη φύση, που φέρνει ηρεμία, ανανέωση, ζωντάνια, δημιουργία.

Ο Ελαιόλιθος δεν είναι ένα συνηθισμένο ξενοδοχείο με ψυχρά δωμάτια, χωρίς ζεστασιά και ζωντάνια.

Ο Ελαιόλιθος είναι ένα έργο τέχνης, γεμάτο με δημιουργήματα μοναδικά, παραδοσιακά χτισμένα κρεβάτια, ντουλάπια και ντουλάπες, μια καρέκλα- ένας καναπές, ένα τραπέζι– μοναδικά έργα ξυλογλυπτικής, μια πετσέτα που μόλις βγήκε απ’ τον αργαλιό, μια κουβέρτα αληθινό υφαντό καλλιτέχνημα, ένα μπαούλο παλιό, μπρούτζινα παλιά οικιακά σκεύη, ζωγραφική πάνω σε ναξιώτικο μάρμαρο, ένα βάζο έργο τέχνης με λουλούδια από τη φύση, μια τουαλέτα – χώρος γεμάτος με έργα γλυπτικής, μοναδικά κομμάτια. Φυσικά δεν λείπει απ’ τον χώρο του Ελαιόλιθου το σημαντικότερο τμήμα ενός παλιού λιοτριβιού της Μονής, ο πέτρινος ογκώδης κύλιντρος, για να θυμίζει στον επισκέπτη ότι και το όνομα «Ελαιόλιθος» παραπέμπει στην ελιά, το δέντρο που κυριαρχεί στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Η παράδοση και τις πιο σύγχρονες πολυτελείς ανέσεις, σε όλους τους χώρους του Ελαιόλιθου, συμπορεύονται με αρμονία δημιουργώντας ένα σύνολο το οποίο,  με την καλλιτεχνική του ευαισθησία και μοναδικότητα, προκαλεί ευχάριστα τον επισκέπτη.

Προκλήσεις παντού για έμπνευση, για διάθεση, για ρομαντική ανάταση.

—Nίκος Λεβογιάννης -Συγγραφέας Ερευνητής

ΕΛαιόλιθος, μια ξενοδοχειακή μονάδα καταφύγιο … θεών στην καρδιά της …Άλλης Νάξου,

της Νάξου των χωριών και των μνημείων της φύσης και του ανθρώπου….

Στην καρδιά της Νάξου, σε ένα αρμονικό και πράο τοπίο μέσα στην οργιώδη βλάστηση της Μονής, το βλέμμα  ακροβατεί στον απέραντο ελαιώνα του λεκανοπεδίου της Τραγαίας που είναι διάσπαρτος από μοναδικά βυζαντινά και μεσαιωνικά μνημεία… Εκεί βρίσκεται η εντυπωσιακής τέχνης και ομορφιάς ξενοδοχειακή μονάδα “ΕΛαιόλιθος” που στέκει με απόλυτα κομψή λιτότητα, ανάμεσα στις εκατοντάδες αιωνόβιες ελιές.

Χτισμένος με ντόπια πέτρα, ο ΕΛαιόλιθος, συνδυάζει τη σύγχρονη και κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική και φυλακίζει τη ματιά, δεμένος άρρηκτα με το μοναδικό περιβάλλον της ιστορικής αυτής περιοχής. Γεύσεις από αρώματα, και μοναδικές μελωδίες ήχων της φύσης, ηρεμούν το νου και την ψυχή του επισκέπτη.

Κάθε γωνιά του ΕΛαιόλιθου και μια έκπληξη, μια ιστορία, μια αναδρομή στο παρελθόν, στο μύθο. Κάθε δωμάτιο κι ένα μυθικό πρόσωπο… τρεις πολυτελείς σουίτες, τρία βουνά, θεών και καταφύγια ημίθεων της Νάξου. «Ζευς», «Κόρωνος», «Φανάρι» κι ακόμη μια σουίτα που φιλοξενεί την «Αριάδνη και τον Διόνυσο» ιδανική για να ξετυλίξεις μια μαγική ερωτική ιστορία. Ησυχαστήριο ψυχής, που με το πρώτο φως της μέρας σου αποκαλύπτει την τελειότητά του. Ο πρώτος καφές στους ανοιχτούς χώρους του ΕΛαιόλιθου είναι μοναδική απόλαυση. Τα χαμόγελα των ανθρώπων του, αυθεντικά.

Ο ΕΛαιόλιθος είναι ένα έργο τέχνης, ένα ιδιόμορφο και αξιοπρόσεκτο πάντρεμα τεχνοτροπιών. Στολισμένος με μοναδικά δημιουργήματα τέχνης, στοιχεία από την ιστορία και την παράδοση της Νάξου, κρεβάτια παραδοσιακά χτισμένα, μοναδικά έργα ξυλογλυπτικής, μια πετσέτα που μόλις βγήκε απ’ τον αργαλειό, μια κουβέρτα αληθινό υφαντό καλλιτέχνημα, ένα μπαούλο παλιό, μπρούτζινα παλιά οικιακά σκεύη, ζωγραφική πάνω σε ναξιώτικο μάρμαρο…

Από τον χώρο δεν λείπει και το σημαντικότερο τμήμα ενός παλιού λιοτριβιού της Μονής, ο πέτρινος ογκώδης κύλινδρος, για να θυμίζει ότι και το όνομα «ΕΛαιόλιθος» παραπέμπει στην ελιά, το δέντρο που κυριαρχεί στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής.

Εδώ είναι ενας σταθμός οπου ο χρόνος συναντά την ιστορία και την παράδοση, οπου βιώνεις και τις τρεις διαστάσεις του χρόνου (παρελθον – παρων – μελλον) και συνδέεται με την έννοια της συνέχειας των στοιχείων εκείνων που έχουν τη δυνατότητα να επιζήσουν και γίνεται ένα μ’ αυτά. Γιατί η ζωή του ανθρώπου δεν είναι ποτέ στατική, δεν είναι στάσιμη.

H ιδιοκτήτρια, Ελένη Μαράκη, έζησε στη Νέα Υόρκη 30 χρόνια και επέστρεψε στη γενέτειρα της όπου και δημιούργησε το καλλιτεχνικό γκαλερί ΕΛ στο Χαλκι της Ναξου και στη συνέχεια τον “ΕΛαιόλιθο”. Όπως μας είπε, αυτό που πιστεύει είναι ότι “η παράδοσή μας είναι πηγή γνώσεων, αρχών και αξιών από το παρελθόν για μια σωστή πορεία στο μέλλον. Με την παράδοση κρατούμε αυτό που έχουμε και προσθέτουμε αυτό που δημιουργούμε. Γιατί παράδοση, δε σημαίνει οπισθοδρόμηση, ούτε αποσυνδέεται από την πρόοδο, αλλά εξελίσσεται.”

Αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός της όταν αποφάσισε να δημιουργήσει τον ΕΛαιόλιθο στην ενδοχώρα της Νάξου, με θεα επισης την Παναγία τη Δροσιανή, τη παλαιότερη Βυζαντινή εκκλησία των Κυκλάδων που  δεσποζει ακριβως απεναντι.

Ο ΕΛαιολιθος είναι ένας οργασμός δημιουργίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του. Διεγείρει τις αισθήσεις σε έναν καθόλα γόνιμο και δημιουργικό διάλογο με τον εαυτό μας και με τους άλλους, ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά και να δημιουργήσει προϋποθέσεις για ένα άνοιγμα της σκέψης και της δημιουργικής πράξης.

“Η τέχνη, μας κάνει όχι μόνον περισσότερο ευαίσθητους και εκλεπτυσμένους αισθητικά, ψυχικά και ηθικά αλλά και περισσότερο αλληλέγγυους, καθώς μας υποδεικνύει την κοινή, πανανθρώπινη μοίρα μας. Ηθελα ο ΕΛαιόλιθος να είναι μια εμπειρία από μόνος του γιατι οι εμπειρίες έχουν νόημα όταν σχετίζονται με τον εαυτό μας.  Οι εμπειρίες είναι ουσιαστικές στη σκέψη και στη μνήμη, συνδέουν το συναίσθημα με τη γνώση και προσφέρουν γαλήνη, ηρεμία και ουσιαστική επαφή με τον ανώτερο μας εαυτό. Μας εξελίσσουν στη ζωή….» σημειώνει η Ελένη Μαράκη.

Αυτος είναι ο ΕΛαιόλιθος! Ένας χώρος που χαρίζει αρμονία εικόνων και αισθημάτων, δίπλα στις μορφές θεών, ημίθεων και ξωτικών… Εκει που το “παλιο” παντρευεται αρμονικα με το “νεο”, λεγεται “ΕΛαιολιθος”. Μια μοναδική εμπειρία για κάθε επισκέπτη της Νάξου, που όσο λίγο κι αν κρατήσει αναμφισβήτητα θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη του …με την ευχή και την ελπίδα της επιστροφής. Υπόσχεση στα μυθικά πρόσωπα θνητών και αθανάτων, στην Αριάδνη, τον Διόνυσο, τον  Ζα, τη νύμφη Κορωνίδα, το Φανάρι…

Εκεί που η ελιά απλώνει τη σκιά της να δροσίσει την πέτρα μέσα στη γιορτινή ζέστη του καλοκαιριού….

Εκεί που η πέτρα αγκαλιάζει προστατευτικά την ελιά και γίνεται ο θεμέλιος λίθος για τις ρίζες του ιερού δένδρου….

Εκεί βρίσκεται ο ΕΛΑΙΟΛΙΘΟΣ!

Ανεβαίνοντας από το χωριό Χαλκί για τη Μονή και αφού περάσουμε την παλαιοχριστιανική εκκλησία Παναγία Δροσιανή, λίγο πριν φτάσουμε στη Μονή και στα δεξιά του δρόμου, συναντάμε τον ΕΛΑΙΟΛΙΘΟ, τον μοναδικό αυτό ναξιώτικο οικισμό, ιδανικό προορισμό για όσους θέλουν να βιώσουν τη νησιώτικη φύση, σε συνδυασμό με τη λαμπρή Αρχαιότητ  αλλά και την πλούσια λαϊκή παράδοση.

Ο ΕΛΑΙΟΛΙΘΟΣ ειναι κτισμένος με πέτρα και νου. Με την πλάτη του προφυλαγμένη από τον άγρυπνο και δυνατό, τον ανίκητο μαρμαρόβραχο που ορθώνεται πανύψηλος πίσω του. Είναι ένα ερωτικό κάλεσμα για όσους θέλουν να βιώσουν την ομορφιά της ζωής, το γάμο, την ένωση σώματος και ψυχής, την αρμονία και την αγάπη, ακολουθώντας τα ανάλαφρα, τα πανάρχαια βήματα των αιώνιων, μα και θείων εραστών, του Διονύσου και της Αριάδνης. Κι αυτό  χωρίς να στερηθούν καμιά από τις ανέσεις που απαιτούν οι ιδιαίτερες και μοναδικές στιγμές της ζωής μας.

Ο ΕΛΑΙΟΛΙΘΟΣ, όμως, αποτελεί και το ιδανικό ορμητήριο για εξορμήσεις στην άγνωστη στους πολλούς, μα και συναρπαστική πάντα Ορεινή Νάξο, όπου η λευκότητα του μαρμάρου δένει αριστοτεχνικά με την τοπική άφθονη βλάστηση, τα περιβόλια, τους ελαιώνες, τα αμπέλια και τις θεόρατες δρυς. Είναι ένας οικισμός, μελετημένος ειδικά ως μια σοφή πρόταση για τους μυημένους των διακοπών, για κείνους που δεν κάνουν απλά ένα πέρασμα από τον τόπο, αλλά που προσεγγίζουν με ευλάβεια τη φυσική και την ιστορική ομορφιά, ως αναζητητές των μεγάλων μυστικών του χώρου και του χρόνου.

Μένοντας στον ΕΛΑΙΟΛΙΘΟ μπορεί κανείς να επισκεφθεί με την ησυχία του την Παναγία τη Δροσιανή και να εξερευνήσει τις ιδιαίτερες όψεις της Ιστορίας που αποτυπώνονται στις υπέροχες τοιχογραφίες της, οι οποίες θυμίζουν τα ψηφιδωτά της Ραβέννας. ‘Η να βιώσει τη μυστικιστική εμπειρία στα κατανυκτικά κελιά των πανάρχαιων εκείνων μοναχών των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Υπάρχουν και πολλά άλλα θαύματα που μπορεί να γνωρίσει κανείς εκει τριγυρω, με σημείο εκκίνησης τον ΕΛΑΙΟΛΙΘΟ.

Και πρώτα πρώτα ο Ζας! Το όρος του Διός, που, κοντά στην αετόμορφη κορυφή του και μέσα στα σπλάχνα του, υπάρχει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αρχαίο λατρευτικό σπήλαιο με σταλακτίτες.

Μα και τα άλλα τρία μεγάλα βουνά της Νάξου:

*Το Φανάρι, που στην Αρχαιότητα ήταν ο Όρος Πανάρεως (συλλατρεία Πανός και Άρεως) και που στην κορυφή του, σήμερα, υπάρχει το εκκλησάκι της Παναγίας της Φαναριώτισσας –μια εξαιρετική διαδρομή, με ανάβαση και πεζοπορία, για όσους αγαπούν την άσκηση στο ύπαιθρο, τη φωτογραφια, την φυση,  ή/και το mountain bike.

*Τον Αμόμαξη, το βουνό της σμύριδας, όπου μπορεί κανείς να δει τα σμυριδωρυχεία και τις στοές των σμυριδωρύχων και να καταλήξει για ένα υπέροχο μπάνιο και αστακομακαρονάδα στη Μουτσούνα και στην Ψιλή Άμμο ή να προτιμήσει το κολύμπι στην άγρια ομορφιά του Λυώνα.

*Και το βουνό της Κορώνου, το αρχαίο Όρος Διονύσου, όπου, σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, ανατράφηκε από τις Υάδες Νύμφες ο Διόνυσος, ο Βάκχος, ο Θεός της χαράς.

Από εδώ, από τον ΕΛΑΙΟΛΙΘΟ, μπορείτε να επισκεφθείτε χωρίς βιασύνη, όλα τα αξιοθέατα, αλλά και τα υπέροχα χωριά της Ορεινής Νάξου. Και πρώτα πρώτα, τη Μονή, το μπαλκόνι της Νάξου, με  την υπέροχη πανοραμική θέα, τα γραφικά παραδοσιακά σοκάκια και το παλαιό πηγάδι, όπου μπορείτε να βρείτε εξαιρετικά υφαντά και να πιείτε καφεδάκι ή να γευματίσετε στα όμορφα ταβερνάκια.

Αλλά και την αγαπημένη των καλλιτεχνών Απείρανθο, τη μαγευτική Κόρωνο, τον πάντα χαρούμενο Κινίδαρο που το βουνό του κρύβει το Ναό της Αρτέμιδος, αλλά και την Εκκλησία του Αγίου Αρτεμίου, μια ανεικονική εκκλησία, από τις λίγες που διασώζονται από την περίοδο της Εικονομαχίας, χτισμένη σε ένα μαγευτικό τοπίο, με ένα γάργαρο ποτάμι, μια μεσαιωνική πελεκητή γέφυρα και πανύψηλα δένδρα… Θα γνωρίσετε ακόμα και την υπέροχη Κωμιακή με το μηκυναϊκό τάφο, το δενδρόφυτο Σκαδό, τη Μέση, το πανάρχαιο αυτό μέσο παρατηρητήριο, αλλά και τόσα άλλα χωριά, όπως και μέρη και μνημεία μοναδικά και τόπους προκυνήματος: την Παναγιά την Αργοκοιλιώτισσα ή το μοναδικό Βυζαντινό πάρκο της Τραγεας, με τις πλήθος μικρές και πανάρχαιες εκκλησίες και τα εκκλησάκια, που εκτείνονται σε όλη την περιοχή, ακόμη και μέσα στα περιβόλια.

Με σημείο εκκίνησης και αναφοράς τον ΕΛΑΙΟΛΙΘΟ, η κάθε εξόρμησή σας αναδεικνύεται σε μια αναπάντεχη βιωματική εμπειρία.

ΕΛΑΙΟΛΙΘΟΣ

ΕΣΤΙΑΣ ΕΛΑΙΟΝ ΕΣ ΛΙΘΟΝ ΘΕΜΕΛΙΟΝ

— Ντορέτα Πέππα – Συγγραφέας

“Πολύπλανγκτος εγώ του ανέμου Κόρη
Σε αβύσσους ακροπατώντας και σε σπήλαια
Όπου Κόρες κρατούν τις οροφές
Και Κούροι άκαμπτοι φυλάττουν παρελθόντα
Εγώ ατέρμονη παλεύω με την σμίλη
Για να ανθίσουν τα κενά.
Ναι παλεύω για να ανθίσουν τα κενά”

Μπορεί η αρχαιότητα να μην μας έδωσε γραπτές πηγές γύρω από τη δύναμη και την πλαστικότητα του μαρμάρου Νάξου, αλλά μόνο αντιπροσωπευτικά έργα τέχνης όμως έχουμε την αίσθηση ότι – έστω και με καθυστέρηση- το μάρμαρο Νάξου, ένα από τα πιο δυνατά και «αδικημένα» προϊόντα του νησιού, βρίσκει επιτέλους την αναγνωρισιμότητά του στο χώρο της γλυπτικής και της αγοράς.. Απόδειξη; Τα έργα γνωστών καλλιτεχνών όπως ο Ingbert Brunk, ο Wolf Bröll ή, η Όλγα Πλαστήρα (από την οποία και προέρχεται το τετράστιχο που λειτουργεί ως εισαγωγή του κειμένου) οι οποίοι με τις εκθέσεις τους ανά τον κόσμο παρουσιάζουν επιτέλους στο ευρύ κοινό το μάρμαρο Νάξου.

Μάρμαρο Νάξου: Ένα πέτρωμα που οι αρχαίοι λάτρεψαν, αγάπησαν, χρησιμοποίησαν και αυτό το βλέπουμε σε έργα τα οποία θεωρούνται από τα ωραιότερα και πιο αναγνωρίσιμα σε όλο τον κόσμο: η Κόρη της Ακρόπολης (550 π.Χ – Μουσείο Ακρόπολης), η Σφίγγα των Ναξίων στους Δελφούς (570 π.Χ.- Μουσείο Δελφών) καθώς και τα 16 λιοντάρια (600 π.Χ) στο μουσείο της Δήλου. Η ακόμη και σήμερα… Λίγο πριν περάσει κανείς την είσοδο για την Πορτάρα της Νάξου θα δει στο δεξί του χέρι το γλυπτό «Η Αριάδνη στη Νάξο». Ενα έργο που δημιουργήθηκε το 2004 από τον Γερμανό γλύπτη και καθηγητή Wolf Bröll όπου στέκεται αγέρωχη στο χρόνο και θυμίζει σε όλους το πέρασμα της Αριάδνης από το νησί αλλά και τη μεγάλη επίδραση που έχει το μάρμαρο στην ιστορία του τόπου.

Τι είναι αυτό που κάνει το μάρμαρο της Νάξου να ξεχωρίζει; Ο γερμανός γλύπτης Ingbert Brunk που ζει και εργάζεται πλέον στη Νάξο και zει στη περιοχή του Αζαλά (Μουτσούνα) όπου και βρίσκεται το εργαστήριό του μία ανάσα από τη θάλασσα, θα αναφέρει «το μάρμαρο είναι ο λόγος της δημιουργίας»… Και δεν έχει άδικο. Και όταν του ζητάς να το περιγράψει, απλά κλείνει τα μάτια και σε ταξιδεύει στα πέρατα του Αιγαίου σημειώνοντας «είναι φημισμένο για την ποιότητα του, την υφή αλλά και τους ιδιαίτερους χρωματισμούς του, κυρίως λευκό με αποχρώσεις του γκρι και μικρές δόσεις κίτρινου και μαύρου». Κοιτάζεις τα έργα του και θεωρείς ότι έχει καταφέρει να μετατρέψει το σκληρό και άκαμπτο μάρμαρο, σε ένα από τα πιο εύκαμπτα υλικά. Το μάρμαρο, γίνεται ρευστό, αποκτά κίνηση, φτάνει κοντά στο διάφανο, είναι φωτεινό, αισθησιακό.

Και εδώ βέβαια παίζει ρόλο και το φως… Το φως του Αιγαίου….

Η Ελληνίδα γλύπτρια Όλγα Πλαστήρα μιλώντας για το μάρμαρο Νάξου στο Culture Now θα τονίσει «Το Ναξιακό μάρμαρο είναι ένα ιδιαίτερο μάρμαρο λόγω των μεγάλων κρυστάλλων, συχνά το αποκαλούν κρυσταλλίνα. Εξ’ αιτίας αυτών των μεγάλων κρυστάλλων ναι μεν είναι ιδιαίτερα σκληρό, πολύ σκληρότερο από τα λεπτόκοκκα μάρμαρα, ταυτόχρονα όμως και χάρη σε αυτούς τους κρυστάλλους αποκτά μία υπέροχη διαφάνεια. Έτσι το φως διαπερνά και κινείται μέσα στα γλυπτά προσδίδοντας τους μία ιδιαίτερη εσωτερική λαμπρότητα και συχνά κάνοντας τα να χάνουν το βάρος του όγκου τους».

Οπότε περνάμε στο δυνατό όπλο του μαρμάρου Νάξου που δεν είναι άλλο από την Κρυσταλλίνα. Την επίσημη εμπορική ονομασία του. Που μπορεί κάποιος να την βρει σε τρεις κατηγορίες: Το λευκό είναι το κορυφαίο από τα τρία και καλύπτει 20 % της παραγωγής. Το ημίλευκο είναι το πιο εμπορικό και καλύπτει το 50% της παραγωγής και το γκρι, καλύπτει το υπόλοιπο 30 % της παραγωγής. Όμως, αυτό που κάνει τη διαφορά σε σχέση με όλα τα άλλα μάρμαρα είναι η σύνθεσή του: 2% χαλαζία και 98% ασβεστίτη.
Αυτό εξηγεί και τη λαμπερή του εμφάνιση… Το παιχνίδι με τον φωτισμό… και εάν θέλει κάνεις να αντιληφθεί αυτό το παιχνίδι του μαρμάρου με το φως του Αιγαίου δεν έχει παρά να κάνει μία βόλτα έως τον Ναό της Δήμητρας στο Γύρουλα Σαγκρίου, τον πρώτο ναό που έχει κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου με μάρμαρο Νάξου…
Μάλιστα, εκτός από το φωτισμό, ένα άλλο σημείο που κάνει τη διαφορά είναι ότι σε αντίθεση με άλλα λατομεία, στη Νάξο το μάρμαρο εδράζεται σε κάθετη κλίση, σε αντίθεση με τη συνήθη οριζόντια κλίση.

Οπότε επιστροφή στο … παρελθόν. Και μέσα από τις αναφορές των Ingbert Brunk και Όλγας Πλαστήρα μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει γιατί το μάρμαρο Νάξου δεν αξιοποιήθηκε στο μέγεθος που θα μπορούσε με βάση τη σπουδαιότητά του… Η σκληρότητά του (σε αντίθεση με το μάρμαρο Πάρου πχ που είναι πιο εύπλαστο) ήταν αυτό που λειτούργησε ως η βάση για να χρησιμοποιηθεί κυρίως ως εργαλείο κατασκευής μνημείων και λιγότερο ως αντικείμενο που έδινε τη δυνατότητα στον γλύπτη να προχωρήσει σε αφιερωματικά έργα… Κι έτσι βλέπουμε το μάρμαρο Νάξου να εμφανίζεται στους περίφημους Κούρους (γιγαντιαίων διαστάσεων) ή σε Ναούς όπως η Πορτάρα (στη Χώρα της Νάξου), ο Ναός της Δήμητρας στο Γύρουλα (Σαγκρί) ή τα Υρια (στη πεδινή Νάξο) Επίσης, μπορεί κανείς να το συναντήσει στα οικοδομήματα που βρίσκεται στους ιερούς χώρους της Δήλου και των Δελφών όπως και στο φημισμένο Άνδηρο των Λεόντων στη Δήλο… Η και σε μεγάλα διεθνή μουσεία όπως της Αθήνας, του Βερολίνου, της Κοπεγχάγης και της Νέας Υόρκης.

Με λίγα και απλά λόγια…. Το Μάρμαρο στην Ελλάδα ποτέ δεν ήταν ένα απλό .. πέτρωμα. Μάλιστα, στα αρχαία ελληνικά, ο «μάρμαρος», σημαίνει «λαμπερός λίθος». Πιο λαμπερό κι από τον ήλιο τον ίδιο. Κι όταν ένας ολόκληρος πολιτισμός – όπως είναι ο αρχαιοελληνικός, δομείτε πάνω σ’ αυτό το πέτρωμα, τότε καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει θεϊκό άγγιγμα. Και η μυθική Πορτάρα στην είσοδο της Χώρας Νάξου για πολλούς δεν είναι τίποτα περισσότερο από την πόρτα εισόδου στο σπίτι των 12 θεών του Ολύμπου, που όπως φαίνεται είναι φτιαγμένο από την Κρυσταλλίνα της Νάξου…

—Ηelen Marakis

Σουίτα: FANARI

Πηρε την ονομασια της απο το βουνο Φαναρι το οποιο δεσποζει στα ανατολικα απο πανω της μαζι με το χωριο Μονη.

ΦΑΝΑΡΙ το μορφοβούνι της Νάξου, “φυτεύτηκε” ανάμεσα στα δυο μεγάλα βουνά, της Νάξου και των Κυκλάδων, τον Ζα στα νότια και το Κόρωνος στα βόρια. Άγρια βουνά τα δυο μεγάλα, ομαλό και πρόσχαρο το Φανάρι. Το αγκαλιάζουν τα χωριά Απεράθου απο την Ανατολή, Καλόξυλος από τη Δύση και Μονή στα βορειοδυτικά. Στις πλαγιές αυτού του Φαναριού χτίστηκαν και στέριωσαν κάπου στα χρόνια του μεσαίωνα, στα χρόνια των Αγαρηνών πειρατών αυτά τα χωριά κι εκεί οι δραστήριοι και δημιουργικοί κάτοικοί τους δημιούργησαν τα κοπάδια τους, δούλεψαν με ιδρώτα και πόνο τη γη τους, σκάλισαν στα βράχια τις σκέψεις τους, τραγούδησαν και χόρεψαν στο σκοπό της τζαμπούνας τα κοτσάκια τους, ερωτεύτηκαν, ήπιαν τη ζωή με πάθος.

Εκεί στα δάση και τις κατάφυτες ρεματιές, με τα γάργαρα νερά τους, έζησαν μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα ελάφια και ζαρκάδια και πολλά άλλα ζώα, απίστευτης ομορφιάς πουλιά, μοναδικές εστίες με σμήνη από μέλισσες και πολύχρωμες πεταλούδες, ένας απέραντος παράδεισος με όλα τα καλά της γης, τα αμπέλια, τις ελιές, τις συκιές, τις αμυγδαλιές, τις πορτοκαλιές, τις μηλιές, τις αχλαδίες, τις βυσινιές. Κι ανάμεσά τους ατέλειωτος αριθμός από ξωκκλήσια, βυζαντινά και μεταβυζαντινά, με δεσπόζουσα την Παναγιά του Φαναριού, τη Φαναριώτισσα.

Το Φανάρι είναι φάρος φωτεινός πάνω απ΄τον Ελαιόλιθο, εμπνέει και προκαλεί με τη θέα του τον ζωγράφο, τον ποιητή, τον δημιουργό.

—Nίκος Λεβογιάννης -Συγγραφέας Ερευνητής

ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ: Γνωρίστε την παράδοση της τέχνης της υφαντουργίας στη Νάξο… Βαμβακερά δημιουργήματα φτιαγμένα από αυθεντικό, φιλικό προς το περιβάλλον ελληνικό βαμβάκι…

Μια τέχνη που ρομαντικοποιεί το χειροποίητο…

Ταξίδια που αποτελούν έμπνευση… Ανακαλύψτε τις τέχνες του τόπου που επισκέπτεστε στις διακοπές σας… Υφαντά όμορφα, φτιαγμένα στο χέρι και αειφόρα…

Η απλότητα και η υπευθυνότητα στην κατανάλωση, ειδικά στα κλωστουφαντουργικά προϊόντα, ήταν για μένα πάντα κάτι συναρπαστικό. Το πρώτο πράγμα με το οποίο ήρθαμε σε επαφή, βρέφη ακόμα, ήταν η κουβερτούλα με την οποία μας τύλιγαν – χειροποίητη από τη μητέρα μας. Όταν σκέφτομαι τα χειροποίητα υφαντά σκέφτομαι την πηγή, τους πόρους, από πού προέρχονται. Σκέφτομαι τη βιωσιμότητά τους. Σκέφτομαι τι ρόλο θα μπορούσα να παίξω εγώ, αλλά κι εσείς, ως ταξιδιώτης του κόσμου. Η παράδοση της ύφανσης στον αργαλειό δείχνει τη φροντίδα κάποιου για το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, μιας και διατηρεί τη βιοποικιλότητα του οικοσυστήματός μας.

Ο Ελαιόλιθος υποστηρίζει και προωθεί την πολιτιστική περιέργεια και την αίσθηση της ανακάλυψης, προσφέροντας μια εκλεπτυσμένη περιήγηση σε εργαστήρια και μικρές βιοτεχνίες, προκειμένου το κοινό που αναζητά αυθεντικά τοπικά χειροτεχνήματα υψηλής αισθητικής, να βρει μοναδικά κομμάτια που θα το εντυπωσιάσουν. Η συναρπαστική πραγματικότητα αυτής της τοπικής παράδοσης χρονολογείται από την αρχαιότητα.. Η ύφανση στο χέρι, χρησιμοποιώντας τον αργαλειό, έχει μια εξωτική γοητεία και μια υψηλή αισθητική που θα σας κερδίσουν αμέσως.

Βασικός σκοπός του αργαλειού, αυτής της αγαπημένης παραδοσιακής συσκευής, είναι να δημιουργήσει εύκολα υφάσματα διαφόρων χρήσεων. Και μπορεί οι αργαλειοί να διαφέρουν σε  μέγεθος ή στη μηχανική τους, ωστόσο η βασική λειτουργία τους παραμένει η ίδια. Η ύφανση με τον αργαλειό είναι από τις πιο χρονοβόρες εργασίες στον κόσμο και απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία.

Η Νάξος είναι ένα από τα εναπομείναντα νησιά της Ελλάδας που ασχολείται με την υφαντική παράδοση και εξακολουθεί να παράγει οργανικά υφάσματα που προέρχονται από τη μεγαλοφυία των ντόπιων γυναικών. Ο κόσμος έχει χάσει τη διαδικασία χειροποίητης ύφανσης και οι αργαλειοί έχουν αντικατασταθεί από μηχανές. Η Νάξος όμως διατηρεί αυτή την παράδοση ολοζώντανη, με τις γυναίκες της Μονής να διαδραματίζουν τον πρώτο ρόλο σε αυτή την καλλιτεχνική δημιουργία υφαντών.

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο για ένα νησί τόσο μεγάλο όσο η Νάξος είναι η τεράστια, συντριπτική ποικιλία που περιλαμβάνει τοπία, παράδοση, γλώσσα, κουζίνα, αξιόθεατα. Η Νάξος είναι ένα μέρος γεμάτο εκπλήξεις. Μια από τις πιο μοναδικές εμπειρίες που μπορεί να ζήσει ο ταξιδιώτης εκεί είναι η επίσκεψη σε ένα εργαστήριο – έκθεση χειροποίητων υφαντών, μιας και η υφαντουργία είναι ακόμα ζωντανή και τα υφαντά που παράγονται εκεί είναι εξαιρετικής ποιότητας και τεχνογνωσίας. Όλα τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα είναι φτιαγμένα και κεντημένα στο χέρι και αντανακλούν τα υψηλότερα πρότυπα τεχνικής αρτιότητας. Η δομή της ύφανσης και η οπτική εμφάνιση των ινών αντανακλούν συλλογικά την ανώτερη ποιότητα αυτών των υφασμάτων. Κάθε υφαντό της Νάξου αποτελείται από μεμονωμένα νήματα και ποικίλα μοτίβα υφασμένα με περίπλοκη συνοχή.

Η αρχή της παράδοσης της υφαντουργίας βρίσκεται στην αυγή του πολιτισμού πριν από 8000 χρόνια. Η ύφανση ξεκίνησε γύρω στο 5000 π.Χ. με λινάρι. Πρώτα αναπτύχθηκε η νηματουργία και μετά η υφαντουργία. Ήταν μάλιστα μια σημαντική παράδοση για τις γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα και παραμένει ζωντανή σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, με τη Νάξο να είναι από τις πιο δραστήριες σήμερα. Στην κουλτούρα της Νάξου, η παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων με αργαλειό θεωρείται τέχνη, μια μορφή αυτο-έκφρασης και ένα σύμβολο της ίδιας της ζωής και της παράδοσης. Πρόκειται για μια περίπλοκη και δύσκολη τέχνη που τείνει να εξαφανιστεί στα περισσότερα χωριά, αλλά όχι στη Μονή, όπου οι γυναίκες συνεχίζουν να υφαίνουν περίτεχνα μέχρι σήμερα.

Στην αρχαία Ελλάδα, οι Μοίρες ήταν εκείνες που ελέγχανε το πεπρωμένο, ορίζοντας τα νήματα της ζωής. Η Αριάδνη, η σύζυγος του θεού Διονύσου, κατείχε το νήμα που οδήγησε το Θησέα στο κέντρο του λαβύρινθου για να σκοτώσει το Μινώταυρο και έπειτα να βγει πάλι έξω με ασφάλεια και χωρίς να χαθεί. Η Ελένη αναφέρεται στην Ιλιάδα να κάθεται στον αργαλειό της και να υφαίνει, ως ένδειξη πειθαρχίας, ηθικής εργασίας και προσοχής στη λεπτομέρεια. Ο Όμηρος ασχολείται με την υπερφυσική ποιότητα της ύφανσης όταν περιγράφει τα ρούχα των θεών, αναφέροντας κάθε λεπτομέρεια στα σχέδια και τις διακοσμήσεις.

Ο αργαλειός είναι ένα μηχάνημα 100% φτιαγμένο στο χέρι από έναν τεχνίτη ξύλου. Υπάρχουν αργαλειοί πολλών μεγεθών, τύπων και βαθμών πολυπλοκότητας. Ένας εξειδικευμένος τεχνίτης που κατασκευάζει ξύλινους αργαλειούς στις μέρες μας είναι ο Μιχάλης Κοντοπίδης, ντόπιος που διατηρεί εργαστήρι – έκθεση στον οικισμό της Μονής, δίπλα στην ταβέρνα Καλλιόπη. Οι περισσότεροι αργαλειοί λειτουργούν με πέλματα ή μοχλούς. Η ύφανση δε με αργαλειό είναι πραγματική τέχνη. Πρόκειται για μια εξαιρετικά μεγάλη επαναλαμβανόμενη διαδικασία που απαιτεί τεράστια υπομονή και εστιασμένη προσοχή. Είναι πολύ δημιουργική εργασία και σε ανταμείβει όταν πια το τελικό υφαντό φτάσει στο τέλος της παραγωγής του. Όταν ο χρήστης υφαίνει, φέρνει σε επαφή διαφορετικά νήματα και υφάσματα και τα ενοποιεί σε ένα μοναδικό τεχνούργημα. Μπορεί κανείς να φτιάξει βαμβαρκερά ρούχα, αξεσουάρ και διακοσμητικά υφάσματα για το σπίτι, από απλά σχέδια μέχρι τα πιο περίτεχνα και φανταχτερά. Η πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται περισσότερο είναι το καθαρό ελληνικό βαμβάκι αλλά και το μετάξι. Όλα είναι απολύτως φυσικά προϊόντα και προέρχονται κυρίως από τη βόρεια Ελλάδα.

Λόγω της δυσκολίας και των υψηλών απαιτήσεων που έχει η εργασία στον αργαλειό, για να πλέξει κανείς σωστά πρέπει να είναι ήρεμος, με το σώμα και το μυαλό επικεντρωμένα στη συγκεκριμένη εργασία. Απαιτείται συνεχής καταμέτρηση και το σώμα καταπονείται συνολικά. Γι’ αυτό και όσοι υφαίνουν στον αργαλειό δεν μπορούν να εργαστούν περισσότερο από οχτώ ώρες. Για να μετακινηθούν τα χτένια και να περάσει το στημόνι σωστά ώστε να παραχθεί ένα υφαντό, απαιτείται μέτρημα, μυϊκή ενέργεια και μεγάλη προσοχή για το τέλειο φινίρισμα. Πρέπει ο χρήστης να γνωρίζει πώς να χρησιμοποιήσει διαφορετικές ίνες και χρώματα, ώστε να φτιάξει όλα τα περίεργα διακοσμητικά και περιγράμματα που χαρακτηρίζουν και ομορφαίνουν ένα υφαντό. Άλλωστε αυτό που κάνει τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα να ξεχωρίζουν είναι τα σχέδια, τα χρώματα, οι υφές και οι πυκνότητες, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα υφάσματα και τα κατηγοριοποιούν ανάλογα και με τη χρηστικότητά τους. Όλα αυτά είναι χρονοβόρα και απαιτούν υπομονή και αγάπη γι’ αυτό που κάνεις. Αν κάποιο εξάρτημα ή νήμα σπάσει ή λείπει, η ύφανση με τον αργαλειό είναι ακατόρθωτη.

Το συναίσθημα που σου προσφέρει το να φτιάχνεις κάτι εντελώς καινούριο από έναν παλιό αργαλειό είναι μαγικό, σύμφωνα με την κα Μαρία Μαράκη, μια από τις παλαιότερες γυναίκες στη Μονή που συνεχίζει την παράδοση αυτή από το 1960. Υπήρξε δασκάλα για τις νέες γενιές και η δημιουργός και Πρόεδρος του Συνδέσμου Γυναικών Μονής. Διατηρεί, επίσης, το δικό της Εργαστήριο – Έκθεση στο χωριό Χαλκί της Νάξου, με μεγάλη ποικιλία και υπέροχες επιλογές υφαντών αντικειμένων και αξεσουάρ. “Η ανταμοιβή μου είναι οι χιλιάδες τουρίστες που περνούν κάθε μέρα και αγοράζουν τις δημιουργίες μου, κάνοντας τα έργα μου να ταξιδεύουν σε όλον τον κόσμο. Τα υφαντά μου, προϊόντα μοναδικά  και πολύπλοκα, έχουν φτάσει από την Αλάσκα στη Νότια Αφρική και από την Ευρώπη στη Νέα Ζηλανδία, γεγονός που με κάνει πολύ περήφανη.”

Για εκείνη, η ύφανση δεν είναι απλώς μια δεξιότητα. Είναι ένα τελετουργικό αγάπης για την ίδια την τέχνη, θαυμασμός για την ομορφιά των χειροποίητων αντικειμένων με αντοχή, που προέρχεται από την καρδιά…

Η ίδια ξεκίνησε το ταξίδι της στην υφαντουργία σε ηλικία 15 ετών, όταν έμαθε πώς να πλέκει. Αργότερα, το πάθος της ήταν να διδάξει τις γυναίκες του χωριού αλλά και των παρακείμενων οικισμών την τεχνική, τον απαιτητικό τρόπο της ύφανσης στον αργαλειό. Τα χειροποίητα υφαντά απαιτούν συνεχή καινοτομία, νέα σχέδια και στιλ, και η κα Μαρία Μαράκη, με την πολύχρονη εμπειρία της και τις άρτιες δεξιότητες, είναι ικανή να δημιουργήσει εκπληκτικά κομμάτια με περίπλοκα σχέδια και κεντήματα, προσαρμοσμένα στα σύγχρονα γούστα και αντιλήψεις.

Ο Ελαιόλιθος προσφέρει στους επισκέπτες τη μοναδική εμπειρία αγορών στο Χαλκί και στην έκθεση Art of the Loom Gallery της κας Μαρίας Μαράκη ή στο κατάστημα “Φύση και Τέχνη” της κόρης της Αναστασίας Μαράκη, όπου υπάρχει μια εκτεταμένη συλλογή αυτών των χειροποίητων αντικειμένων. Θα βρείτε τσάντες, πορτοφόλια, τραπεζομάντηλα, κουρτίνες, runner για το τραπέζι, σουβέρ, πετσέτες, κεντήματα, κασκόλ, μαξιλαροθήκες, ριχτάρια και πολλά άλλα… για την καθημερινή διακόσμηση του σπιτιού ή για μια ιδιαίτερη περίσταση. Μοναδικά κομμάτια με περίτεχνα σχέδια και χρώματα, όλα φτιαγμένα με φαντασία και ταλέντο. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρείτε κάτι που να σας αρέσει και να ταιριάζει με το στιλ σας. Δωρίστε στον εαυτό σας ένα τοπικό υφαντό που θα θυμίζει το ταξίδι σας στη Νάξο ή κάντε ένα ξεχωριστό δώρο σε κάποιον αγαπημένο σας!

Τα παραδοσιακά κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα ανά τον κόσμο είναι κι ένας τρόπος να οριστεί η αισθητική του πολιτισμού, η γεωγραφία και η κοινωνική δομή. Εδώ, με αυτό το άρθρο, προσπαθώ να σας δώσω μια ιδέα για την υφαντική παράδοση στη Νάξο. Η ύφανση συνδέει τους ανθρώπους με το χρόνο αλλά και μεταξύ τους, σαν κοινότητα. Δεν υπάρχει τέχνη που να ενώνει τόσο τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτή, όσο η υφαντική τέχνη του αργαλειού. Τα εξαίσια και πολύπλοκα μοτίβα αυτών των δημιουργιών διατηρούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια και η μακροζωία τους συμβάλλει ουσιαστικά στο Ναξιακό πολιτισμό.

Το να ασχολείσαι με την υφαντουργία σημαίνει ότι ζεις σε αρμονία με τη γη, μιας και είναι μια τέχνη που βασίζεται και δημιουργείται από τα στοιχεία που βρίσκονται διαθέσιμα στο ορεινό τοπίο. Είναι μια καταπληκτική τέχνη που χρησιμοποιεί όμορφα ξύλινα εργαλεία: αργαλειούς, σαϊτες, κάδρα και άλλα. Αυτά τα εργαλεία αποτελούν έργα τέχνης από μόνα τους. Είτε πρόκειται για ρούχα, διακοσμητικά τραπεζιού, ποδιές, καλύμματα, χαλιά, νυφικά πέπλα, κουρτίνες, πετσέτες χειρός, κουβέρτες είτε οτιδήποτε άλλο για το σπίτι, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα μας περιβάλλουν. Συνεχίζουν να βρίσκονται στην καθημερινότητά μας, στη ζωή μας, στο σπίτι μας και κάνουν το χώρο μας ξεχωριστό.

Στη Δημοκρατία του Πλάτωνα οι τρεις Μοίρες είναι θηλυκές προσωποποιήσεις του ανθρώπινου πεπρωμένου, με καθεμιά να διαδραματίζει διαφορετικό ρόλο στην “ύφανση” του υφαντού που λέγεται ζωή.

• Η Κλωθώ γνέθει το νήμα της ζωής (συμβολίζει το παρόν)
• Η Λάχεσις (το παρελθόν) το ξετυλίγει (καθορίζει τι θα “λάχει” στον καθένα) και η τρίτη,
• η Άτροπος (το μέλλον) είναι αυτή που κόβει το νήμα της ζωής και σηματοδοτεί το τέλος.

Στη σκιά της αστικοποίησης και της εισαγωγής φθηνότερων προϊόντων, η τέχνη του αργαλειού κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει όλοι μας να εκτιμήσουμε και να υποστηρίξουμε την παράδοση της υφαντουργίας. Χρησιμεύει ως σύνδεση μεταξύ των γενεών, καθώς οι γυναίκες που την εξασκούν είναι στην πραγματικότητα καλλιτέχνες, που βαδίζουν πάνω σε μια παλιά παράδοση αλλά καταθέτουν τη δική τους ερμηνεία σε καθετί που φτιάχνουν.

Το ταξίδι στη Νάξο είναι χαρά. Η Νάξος είναι ρουστίκ, ιστορική και γεμάτη από ίντριγκα. Τι περισσότερο να ζητήσει κανείς από ένα μέρος; Αγοράζοντας ένα υφαντό για να το πάρει μαζί στο σπίτι με την επιστροφή από το ταξίδι του εδώ, στηρίζει τον πολιτισμό. Στηρίζει αυτές τις γυναίκες που ασχολούνται ακόμα με τον αργαλειό βάζοντας ψυχή και σώμα σε αυτή την ασχολία. Στηρίζει τη διατήρηση του ρομαντισμού, κρατά ζωντανή τη μνήμη από την προ-βιομηχανική εποχή και ταξιδεύει στην παιδική ηλικία και αθωότητα.

Γιατί να αγοράσετε αυτά τα χειροποίητα δημιουργήματα;

• Τα χειροποίητα υφαντά έχουν μια αόρατη σφραγίδα μοναδικότητας και αυθεντικότητας.
• Είναι λειτουργικά. Συνήθως σχεδιάζονται με γνώμονα τον τελικό χρήστη, που θα τα έβαζε σε μια δοκιμασία φορώντας τα ή μεταφέροντάς τα, αποθηκεύοντας σε αυτά κάτι ή απλώς αγγίζοντάς τα. Αντίθετα με άλλα κομμάτια τέχνης, τα υφαντά θαυμάζονται, αλλά έχουν και χρηστική αξία εκτός από αισθητική.
• Είναι τοπικά προϊόντα. Αυτό σημαίνει ότι έχουν μικρότερο αποτύπωμα άνθρακα όσον αφορά τη μεταφορά και γενικά είναι καλό να γνωρίζουμε από πού προέρχονται τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν.

Ο Ελαιόλιθος προσφέρει μαθήματα αργαλειού σε όσους ενδιαφέρονται για την τέχνη της υφαντουργίας. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το θέμα. Ανακαλύψτε τοπικές οικολογικές τέχνες στο ταξίδι των διακοπών σας στη Νάξο… Χειροποίητα, όμορφα και βιώσιμα αντικείμενα τέχνης…

Το άρθρο συντάχθηκε από την κα Ελένη Μαράκη

Αποδράστε σε έναν κόσμο μεθυστικής ηρεμίας όπου οι μελωδίες από τα χελιδόνια, τα σπουργίτια, τις μπεκάτσες, τις τσίχλες και τα άλλα πουλιά θα σας γοητεύσουν. Ελαιόλιθος, ένας εξαιρετικός προορισμός για όσους αγαπούν τη φύση και την ειρήνη.

Πέτρα – πέτρα, ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα και γεννήθηκε έτσι ένα μέρος αυθεντικής ναξιώτικης φιλοξενίας, όπου η αγάπη για τη φύση, την τέχνη, την ιστορία, την παράδοση και τον πολιτισμό αποκτούν πραγματικό νόημα.

Ο Ελαιόλιθος διαφέρει από άλλα καταλύματα. Είναι ένα συγκρότημα χτισμένο στην πλαγιά ενός λόφου, ένα καταφύγιο για τους λάτρες της φύσης. Βρίσκεται σε ένα προνομιακό σημείο, σε έναν ήσυχο ελαιώνα, μακριά από τα πλήθη και στην καρδιά της Νάξου, 3.5 χλμ. από το Χαλκί και 1.5 χλμ. από τον οικισμό Μονή, το μπαλκόνι της Νάξου όπως συχνά λέγεται λόγω της θέσης και των πανοραμικών της απόψεων.

Ο Ελαιόλιθος διαθέτει τέσσερις πολυτελείς σουίτες για να καλύψει κάθε ανάγκη. Όλες προσφέρουν υπέροχη θέα στα γύρω βουνά, όπως το όρος Δία το ψηλότερο των Κυκλάδων (1004 μ.), την Παναγία τη Δροσιανή (που είναι η παλαιότερη βυζαντινή εκκλησία στο νησιωτικό σύμπλεγμα), την καταπράσινη κοιλάδα της Δρυμαλίας / Τραγαίας, τη θάλασσα και την πεδιάδα που εκτείνεται ακριβώς μπροστά μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι.

Ο Ελαιόλιθος είναι η υπέρτατη απόδραση και μια πηγή έμπνευσης για δημιουργικότητα. Είναι μια μούσα που απλώνει την αγνότητα, την αρετή και την καλοσύνη της φύσης σαν πέπλο πάνω σου…

Το ολοκαίνουριο συγκρότημα αποτελείται από ανεξάρτητες πέτρινες κατοικίες, σχεδιασμένες και διακοσμημένες αποκλειστικά από την Ελένη, και απολύτως λειτουργικές, καθώς διαθέτουν την υπέρτατη ζεστασιά ενός σπιτιού που χαρακτηρίζεται από διακριτική πολυτέλεια. Ο Ελαιόλιθος είναι η τέλεια αφετηρία για όσους αγαπούν τις πεζοπορίες, αλλά και για οποιονδήποτε θέλει να περιηγηθεί στην ενδοχώρα της Νάξου, να ανακαλύψει τη φύση, απολαμβάνοντας συγχρόνως ποιοτικές υπηρεσίες και παροχές φιλοξενίας.

Ο Ελαιόλιθος έχει ακόμα ένα πλεονέκτημα. Είναι απομονωμένος, γι’ αυτό και είναι ιδανικός για όσους θεωρούν την ιδιωτικότητα πρωταρχικής σημασίας. Αποτελείται από ήσυχους και ζεστούς χώρους με εξαιρετικό σχεδιασμό, εμπνευσμένο από τη φύση και την παράδοση και σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό περιβάλλον. Χαλαρώστε στην υπέροχη βεράντα, απολαύστε τη γραφική θέα της κατάφυτης κοιλάδας με τους ελαιώνες και ακούστε τους χαριτωμένους ήχους των πουλιών, που αποτελούν αγαπημένους και ευπρόσδεκτους επισκέπτες του Ελαιόλιθου.

Ένα αυθεντικό μέρος για να μείνετε και να γίνετε μάρτυρες μιας ασύγκριτα όμορφης φύσης

Στους πρόποδες του Ελαιόλιθου, ακριβώς μπροστά από τις εγκαταστάσεις του, απλώνεται μια καταπληκτική παρθένα χαράδρα με πυκνή βλάστηση που φτάνει μέχρι το χωριό Χαλκί. Αυτή η χαράδρα διαθέτει άφθονους ανθοφόρους και αρωματικούς θάμνους, οπωροφόρα και ελαιόδεντρα και διάφορα φυτά με πυκνή φυλλωσιά ή αναρριχητικά. Είναι γνωστή ως η πράσινη καρδιά της Νάξου και σίγουρα κάτι σπάνιο για τις Κυκλάδες που δεν φημίζονται τόσο για τη βλάστησή τους. Το φως που απλώνεται πάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι γης δημιουργεί ένα θέαμα που ηρεμεί και χαλαρώνει κάθε επισκέπτη. Μια ενέργεια καλή, καθάρια, σε συνδυασμό με τους ήχους των πουλιών  θα κατακλύσουν την ψυχή σας αν βρεθείτε ποτέ εκεί…

Η χαρούμενη μελωδία των πουλιών

Σε αυτό το παρθένο φαράγγι βρίσκουν καταφύγιο και φτιάχνουν τις φωλιές τους διάφορα πουλιά, κάνοντας την παραμονή σας στον Ελαιόλιθο ακόμα πιο απολαυστική, αφού η “χορωδία” τους ντύνει με τους ήχους της την ημέρα, από την αυγή μέχρι τη δύση. Το τραγούδι των πουλιών γοητεύει τους καλεσμένους μας που εκτιμούν τους ψηλούς τόνους και τα μελωδικά κομμάτια. Φανταστείτε να κάθεστε στη βεράντα με ένα ποτήρι κρασί το βράδυ ή να πίνετε τον καφέ σας το πρωί όταν ξυπνάτε, και να ακούγονται αυτές οι εκπληκτικές μουσικές… Βρίσκεστε σε ένα φυσικό παράδεισο, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!

Από τα μέσα Απριλίου και μετά, όταν ο βαρύς χειμώνας τελειώνει και οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, τεράστια σμήνοι από αηδόνια και χελιδόνια φτάνουν στην περιοχή της κοιλάδας, ντύνοντας με τους ήχους τους όλη την επικράτεια. Η άνοιξη έχει έρθει, η μέρα μεγαλώνει, ο καιρός βελτιώνεται συνεχώς και τα πουλιά ζουν την καλύτερή τους περίοδο! Κάτι που θα συνεχίσει να συμβαίνει μέχρι το Σεπτέμβρη. Κοιτάζοντας αυτή την υπέροχη θέα και ακούγοντας τους όμορφους ήχους των πτηνών, νιώστε την έμπνευση και δοκιμάστε την εμπειρία του Ελαιόλιθου που δε μοιάζει με κανένα άλλο κατάλυμα.

Καθόλη τη διάρκεια του χρόνου έχει κανείς την ευκαιρία να ακούει το τιτίβισμα από τα σπουργίτια, τις μπεκάτσες, τα κοτσύφια και τις τσίχλες.. ήχους που σε συνδυασμό με το ειδυλλιακό σκηνικό σε κάνουν να ονειρεύεσαι…

Μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία:

• Το αηδόνι, γνωστό για το απίστευτα μελωδικό του κελάηδημα (που ακούγεται μέρα και νύχτα), είναι η ενσάρκωση της αγάπης και του μεγαλείου. Είναι δίχως αμφιβολία το πιο λυρικό πτηνό και λέγεται ότι μπορεί να έχει και 300 διαφορετικά “τραγούδια” αγάπης. Τα αηδόνια διδάσκουν τους απογόνους τους να κελαηδούν κι έτσι συχνά γίνονται σύμβολα της εκπαίδευσης και της καλής διδασκαλίας. Τα πουλιά αυτά είναι, επίσης, σύμβολο της ομορφιάς, της αθανασίας και της ελευθερίας από τα προβλήματα του κόσμου. Το τραγούδι τους είναι δυνατό, με εντυπωσιακό φάσμα ήχων, σφυριγμάτων και γουργουρητών και είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτο το βράδυ επειδή λίγα είναι τα άλλα πουλιά που τραγουδούν εκείνη την ώρα. Το κελάηδημα του αηδονιού θεωρείται ακόμα καλός οιωνός από τους ποιητές, τους συγγραφείς και τους τραγουδιστές.
  Ο συγγραφέας Σάμιουελ Κόλεριτζ (ή Κόουλριτζ) και ο ρομαντικός ποιητής Γουίλιαμ Γοόρντσγουορθ αναφέρονται στα αηδόνια ως παράδειγμα φυσικής ποιητικής δημιουργίας. Η “Ωδή σε ένα Αηδόνι” του Τζον Κιτς μιλά για τον εξιδανικευμένο ποιητή που φτάνει στην απόλυτη επιτυχία να γράψει αυτό που θέλει με τον καλύτερο τρόπο.
• Το σπουργίτι είναι σύμβολο της αναγέννησης, της ανάστασης και της τεκνοποίησης. Τα σπουργίτια συσχετίστηκαν από τους αρχαίους Έλληνες με την Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα, και μαζί με τη μυρτιά, τα περιστέρια, τα άλογα και τους κύκνους αποτελούν τα ιερά όντα της θεάς. Αναφορές σε αυτά βρίσκει κανείς στα έργα του Τζέφρι Σωσέρ αλλά και του Σαίξπηρ. Η χρήση των σπουργιτιών του Ιησού ως παράδειγμα θεϊκής πρόνοιας στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (234) ενέπνευσε μεταγενέστερες αναφορές, όπως στον Άμλετ του Σαίξπηρ (231) και στον ύμνο “His Eye is on the Sparrow”.
• Το τραγούδι της τσίχλας είναι διακριτικό, ευάερο και φλογερό, πολύ θαυμαστό, διεισδυτικό και μουσικό. Η κρυμμένη δύναμη μιας τσίχλας είναι ότι φέρνει νέες σκέψεις, καινοτόμες ιδέες και μια ανανέωση στη ζωή. Η τσίχλα έχει απεικονιστεί στην ταινία “The Hobbit”, όπου περιγράφεται ως γκριζόμαυρο πτηνό με κίτρινες κηλίδες στο στήθος.
• Το χελιδόνι αντιπροσωπεύει την αγάπη και τη φροντίδα προς την οικογένεια και τους φίλους. Είναι το πουλί που αντιπροσωπεύει ακόμα την αιώνια αγάπη και πίστη για ζευγάρια μιας ζωής. Έξι χελιδόνια ήταν οι πρώτοι υπέροχοι επισκέπτες του Ελαιόλιθου την άνοιξη του 2017! Έχτισαν εδώ 3 φωλιές. Δημοσιεύουμε μερικές φωτογραφίες από τις φωλιές και τα μωρά τους…
• Τα κοτσύφια, που είναι από τα ομορφότερα καλοκαιρινά πουλιά, έχουν μια μελωδική και πολύ ξεχωριστή φωνή. Οι μελωδίες τους στέλνουν αύρα ανανέωσης στο σώμα και την ψυχή. Οι Όρνιθες του Αριστοφάνη και ο Καλλίμαχος αναφέρουν το τραγούδι των πουλιών σαν μορφή ποίησης και δεν έχουν άδικο!

“Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας” (Σωκράτης)” ~ Socrates”

Ο Ελαιόλιθος είναι ένας ιδανικός προορισμός για συγγραφείς, ποιητές, τραγουδιστές, μουσικούς, λάτρες της φωτογραφίας, παρατηρητές πουλιών, καλλιτέχνες γενικότερα και όσους αγαπούν τη φύση και την ανυπέρβλητη ομορφιά της.

Η διαμονή σας στον Ελαιόλιθο θα σας ανταμείψει. Εδώ απλά ζήστε. Ας γίνει η ποικιλία της ζωής και των ήχων των πτηνών η αφορμή για έμπνευση. Αφεθείτε και παρασυρθείτε σε αυτούς τους ήχους της φύσης. Χαλαρώστε, διαβάστε το βιβλίο σας, απολαύστε έναν καλό ύπνο, κάντε γιόγκα ή διαλογισμό, ψάξτε βαθιά μέσα στον εαυτό σας τις απαντήσεις που αναζητάτε. Ελάτε σε επαφή με τη ζωή, είστε στην πηγή της. Ο Ελαιόλιθος και το μαγευτικό περιβάλλον του εκπέμπουν ένα αίσθημα ειρήνης, άνεσης και ηρεμίας που θα σας βοηθήσει…

Σε υψόμετρο 500 μέτρων:

• Αφήστε τον εαυτό σας να ταξιδέψει στο θαύμα της φύσης με τη βοήθεια των διαφόρων πουλιών και των μελωδιών τους
• Απολαύστε τη μαγευτική θέα της κατάφυτης κοιλάδας
• Γίνετε θεατές της μαγευτικής ανατολής και του ηλιοβασιλέματος
• Χαρείτε την αίσθηση στην αγκαλιά της φύσης
• Επιδοθείτε σε περιπάτους, μιας και τα καλύτερα περιπατητικά μονοπάτια της Νάξου βρίσκονται γύρω από τον Ελαιόλιθο. Κατηφορίστε στη χαράδρα και εξερευνήστε τη, περπατώντας μέσα από ελαιώνες. Επισκεφτείτε αρχαία μνημεία και ενδιαφέροντα αξιοθέατα. Σας βεβαιώνουμε πως αυτό θα λειτουργήσει ως μια θεραπευτική και χαλαρωτική εμπειρία. Η βόλτα σε παρθένες περιοχές με μοναδική θέα θα σας κάνουν να λατρέψετε τη φύση και τις μυρωδιές της.

Ελαιόλιθος – Ένας Παράδεισος Αναψυχής

Ο Ελαιόλιθος είναι ένα καταφύγιο, ένα άσυλο όπου θα νιώσετε ασφαλείς, ελεύθεροι και πιο κοντά στον εαυτό σας από ποτέ! Ζήστε αυτή την πραγματικά αξέχαστη εμπειρία!

Αν ποτέ χρειαστείτε ένα μέρος για να χαλαρώσετε, να απολαύσετε τη φιλία και τη συντροφικότητα, να ανακαλύψετε αυτή την μοναδική και πολύ αναγκαία αίσθηση ειρήνης και αρμονίας, και να ζήσετε την αυθεντική Ναξιώτικη φιλοξενία, ελάτε στο σωστό μέρος… γιατί ο Ελαιόλιθος ενσαρκώνει αυτά τα ουσιώδη.

Μια σημείωση από τη δημιουργό και ιδιοκτήτρια, Ελένη

“Νιώθω ευλογημένη που μπορώ να κάνω αυτό που αγαπώ και που μπορώ να μοιραστώ το πάθος μου με άλλους. Η αγάπη για το χωριό μου και τον τόπο γενικότερα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός καταλύματος που ενσωματώνει τα πάντα στη ζωή μου. Κι αυτό το προσφέρω σε όλο τον κόσμο, για να το επισκεφτεί και να το ζήσει. Για μένα, ο Ελαιόλιθος είναι σαν ένα θησαυροφυλάκιο εκπληκτικών δώρων και θαυμάτων που περιμένει να ανοιχτεί για να αποκαλυφθούν όλα αυτά τα όμορφα. Όταν είστε πρόθυμοι να δείτε τον εαυτό σας με τον τρόπο αυτό, επιτρέπετε στη ζωή να ξεδιπλώνεται μέσα από εσάς, με τους πιο υπέροχους τρόπους. Γιατί αυτό που συμβαίνει σήμερα, θα είναι οι αναμνήσεις του αύριο. Αυτό που θα θελήσετε να κρατήσετε καλά φυλαγμένο για πάντα..

Η τέχνη, μας κάνει όχι μόνον περισσότερο ευαίσθητους και εκλεπτυσμένους αισθητικά, ψυχικά και ηθικά αλλά και περισσότερο αλληλέγγυους, καθώς μας υποδεικνύει την κοινή, πανανθρώπινη μοίρα μας. Ηθελα ο ΕΛαιόλιθος να είναι μια εμπειρία από μόνος του γιατί οι εμπειρίες έχουν νόημα όταν σχετίζονται με τον εαυτό μας.  Οι εμπειρίες είναι ουσιαστικές στη σκέψη και στη μνήμη, συνδέουν το συναίσθημα με τη γνώση και προσφέρουν γαλήνη, ηρεμία και ουσιαστική επαφή με τον ανώτερο μας εαυτό. Μας εξελίσσουν στη ζωή….»

Με το καλό να έρθετε και να απολαύσετε τις διακοπές σας!

Στο blog του Ελαιόλιθου θα γίνεται αναφορά σε διάφορα θέματα και εκδηλώσεις για τον πολιτισμό της Νάξου, την ιστορία και την παράδοση. Θα περιλαμβάνονται πληροφορίες για τοπικά προϊόντα και υπηρεσίες, ενημέρωση για θέματα κοινωνικά, ειδήσεις, άρθρα για την οικογένεια, τα ταξίδια, το φαγητό, τη διασκέδαση, ακόμα και συμβουλές ομορφιάς και στυλ. Θα υπάρχουν άρθρα ποικίλλης ύλης με καθαρό πάθος για γραφή, έκφραση και σύνδεση με άλλους ανθρώπους…

Κάποιες πηγές για να δείτε μερικά:

• https://www.facebook.com/EuropeanMusicDayNaxos/?hc_ref=NEWSFEED
• http://www.naxosfestival.com/domus-festival
• http://www.bazeostower.gr/eng/festivals.php?year=2017

Πανηγύρια

Όλο το χρόνο, αλλά κυρίως την άνοιξη και το καλοκαίρι, στο νησί της Νάξου λαμβάνουν χώρα πάμπολλες πολιτιστικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις και εκθέσεις. Τα πιο συνηθισμένα παραδοσιακά πανηγύρια συνδέονται με το ημερολόγιο της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και τον εορτασμό του προστάτη Αγίου κάθε περιοχής. Πολλές γιορτές πραγματοποιούνται στην ύπαιθρο όπου η ατμόσφαιρα είναι πραγματικά μοναδική. Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλες που γίνονται στην κεντρική πλατεία του κάθε οικισμού και είναι εξίσου ωραίες. Παραδοσιακή μουσική, πολλά τοπικά εδέσματα και κρασιά για να δοκιμάσει κανείς και χορευτές που γλεντάνε όλη νύχτα είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία αυτών των υπέροχων μαζώξεων. Οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι και απολαμβάνουν γνήσια φιλοξενία, αφού μπορεί να γίνουν και τα τιμώμενα πρόσωπα σε μια τέτοια γιορτή. Το ταξίδι στη Νάξο πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει ένα πέρασμα από μια τέτοια εορταστική εκδήλωση.

Εκτός από τα πανηγύρια, διαρκώς προγραμματίζονται και άλλου είδους φεστιβάλ και ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις σε ανακαινισμένους Πύργους του νησιού.

Παρακάτω θα βρείτε τα πιο δημοφιλή φεστιβάλ – εκδηλώσεις, ώστε να τα συμπεριλάβετε στην ατζέντα σας κατά τη διάρκεια της διαμονής σας στο νησί του Διονύσου.

• 20 Μαίου: Πανηγύρι Αγίου Θαλαλαίου στον ομώνυμο οικισμό
• 30 Ιουνίου: Πανηγύρι Αγίων Αποστόλων στις Μελάνες
• 7 Ιουλίου: Πανηγύρι Αγίας Κυριακής στην Ποταμιά
• 8 Ιουλίου: Πανηγύρι Αγίου Προκοπίου, στον Άγιο Προκόπιο
• 14 Ιουλίου: Πανηγύρι Αγίου Νικοδήμου στη Χώρα και το Γλινάδο
• 17 Ιουλίου: Πανηγύρι Αγίας Μαρίνας στα Αγκίδια και την Κόρωνο
• 25 Ιουλίου: Πανηγύρι Αγίας Άννας στον ομώνυμο οικισμό
• 27 Ιουλίου: Πανηγύρι Αγίου Παντελεήμονα στο Αγερσανί
• 6 Αυγούστου: Πανηγύρι Σωτήρος στο Γλυνάδο, στο Δαμαριώνα και στο Κουκουνοχώρι
• 15 Αυγούστου: Πανηγύρι της Παναγίας σε διάφορα μέρη του νησιού και ιδιαίτερα στο Φιλώτι
• 23 Αυγούστου: Πανηγύρι για τα Εννιάμερα της Παναγίας στους Τρίποδες
• 29 Αυγούστου: Πανηγύρι Αγίου Ιωάννη στην Απείρανθο, στον Απόλλωνα και στο Αγερσανί
• 8 Σεπτεμβρίου: Πανηγύρι της Παναγίας της Θεοσκέπαστης στην Κωμιακή και στην Ποταμιά